Wyrok SN z dnia 19 stycznia 2017 r., sygn. II CSK 195/16

Przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody jest normatywną przesłanką miarkowania odszkodowania, a jego konsekwencją jest jedynie powinność badania przez sąd okoliczności decydujących o tym, czy zmniejszenie odszkodowania powinno w ogóle nastąpić, ale nie przesądza ono automatycznie ani o obniżeniu odszkodowania, a nie o ewentualnym stopniu jego obniżenia. Taki m.in. czynnik jak nawet jednoznacznie sklasyfikowana nieprawidłowość zachowania poszkodowanego stanowi dopiero przesłankę oceny, czy i w jakim stopniu uzasadnione jest zmniejszenie obowiązku naprawienia szkody.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)

SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

SSN Hubert Wrzeszcz

w sprawie z powództwa W. K. przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S., poprzednio M. Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna w S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 stycznia 2017 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 czerwca 2015 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok w części zawierającej rozstrzygnięcie w punkcie II (drugim) i w punkcie IV (czwartym) i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.