Wyrok SN z dnia 23 listopada 2016 r., sygn. II UK 179/16

Warunek przewidziany w § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) wypełnia świadczenie pracy wymienionej w wykazie stanowiącym załącznik do tego rozporządzenia u kilku pracodawców, jeżeli łączny czas pracy odpowiada czasowi pracy obowiązującemu na danym stanowisku.

Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 10-12/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Piotr Prusinowski (przewodniczący)

SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

w sprawie z wniosku J. S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w W. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 listopada 2016 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 15 września 2015 r., sygn. akt III AUa (...),

oddala skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 września 2015 r. Sąd Apelacyjny, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 9 marca 2015 r., którym - zmieniając decyzję organu rentowego - przyznano J. S. prawo do emerytury od dnia 1 października 2013 r. Sąd Apelacyjny uznał, że wnioskodawca udowodnił na dzień 1 stycznia 1999 r. łącznie 26 lat 9 miesięcy i 1 dzień okresów składkowych i nieskładkowych oraz ponad 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych (art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz. U. z 2016, poz. 887; dalej "ustawa"). W zakresie zaskarżenia ustalił, że ubezpieczony od dnia 1 stycznia 1991 r. do dnia 1 grudnia 1991 r. pracował równocześnie w Powiatowym Zespole Zakładów Opieki Zdrowotnej w W. i w Wojewódzkim Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w L. jako lekarz radiolog w wymiarze czasu pracy po 2,5 godziny dziennie. W obydwu miejscach wykonywał pracę w warunkach szczególnych, wymienioną w wykazie A, dziale XIV pod poz. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43; dalej "rozporządzenie") w specjalnie wydzielonych i przygotowanych pomieszczeniach, w których panowały szkodliwe dla zdrowia oraz uciążliwe warunki pracy. Dzienny wymiar czasu pracy łącznie wynosił 5 godzin, co odpowiadało wymaganiu zaliczenia okresu takiej pracy na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia, jako wykonywanej w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującego na takim stanowisku.