Wyrok SN z dnia 5 maja 2016 r., sygn. III UK 121/15

Za przyjęciem branżowo-stanowiskowego charakteru wyodrębnienia poszczególnych prac wykonywanych w szczególnych warunkach przemawia to, iż w zależności od działu gospodarki (branży), w którym jest umiejscowione konkretne stanowisko (konkretny rodzaj pracy), jest ono narażone na ekspozycję czynników szkodliwych w stopniu mniejszym lub większym. Jeśli więc prawodawca zdecydował o umieszczeniu określonego rodzaju pracy (stanowiska pracy) w wykazie prac wykonywanych w szczególnych warunkach, przypisując go do konkretnego działu gospodarki (przemysłu, branży), to okoliczność ta bez wątpienia świadczy o narażeniu tego rodzaju pracy właśnie w tym dziale gospodarki na ekspozycję czynników szkodliwych w stopniu większym niż w innych działach gospodarki.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący)

SSN Dawid Miąsik

SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania A. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 maja 2016 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 lutego 2015 r.

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 23 marca 2011 r. odmówił przyznania ubezpieczonemu A. S. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w R. wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2012 r. zmienił jednak tę decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu A. S. prawo do emerytury, poczynając od dnia 1 kwietnia 2011 r. Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 25 lipca 2012 r. oddalił zaś apelację organu rentowego wniesioną od wyroku Sądu pierwszej instancji.

Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 22 października 2013 r., III UK 144/12, wydanym na skutek skargi kasacyjnej wniesionej przez organ rentowy od wyroku Sądu Apelacyjnego, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, a Sąd ten, uznając tym razem apelację organu rentowego za uzasadnioną, wyrokiem z dnia 12 czerwca 2014 r. uchylił zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego z dnia 10 kwietnia 2012 r. i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania.