Wyrok SN z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. II PK 189/14

W świetle art. 22 § 1 k.p. oceny charakteru umowy należy dokonywać nie tylko na podstawie przyjętych przez strony jej postanowień, które mogą mieć na celu stworzenie pozoru innej umowy, lecz także na podstawie faktycznych warunków jej wykonywania.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący)

SSN Jolanta Frańczak (sprawozdawca)

SSN Jerzy Kuźniar

w sprawie z powództwa A. J. przeciwko Wydawnictwu [...] o ustalenie istnienia stosunku pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 czerwca 2015 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. z dnia 14 lutego 2014 r.,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 120 zł (sto dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w P. wyrokiem z dnia 5 września 2013 r. ustalił, że w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 25 grudnia 2010 r. powódkę A. J. oraz pozwanego Wydawnictwo [...] łączył stosunek pracy (pkt I) oraz orzekł o kosztach procesu (pkt II).

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka w dniu 15 stycznia 2002 r., w ramach zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej, zawarła z pozwanym na czas nieokreślony umowę o świadczenie usług. W ramach tej umowy zobowiązana była do prowadzenia działalności marketingowej polegającej na prezentacji i promocji wydawnictw pozwanego. Powódka miała określony obszar, na którym wykonywała powierzone jej obowiązki, ustalone wynagrodzenie za wykonywane czynności, a obowiązki, które miała wykonać były szczegółowo opisane w załączniku do zawartej umowy. Powódka wykonywała czynności osobiście i wyłącznie na rzecz pozwanego. W związku z tym, że powódka była w ciąży poprosiła pozwanego, aby łączący strony stosunek prawny został określony umową o pracę. Taka umowa o pracę pomiędzy stronami została zawarta na czas określony w dniu 2 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. Na podstawie umowy o pracę powódka została zatrudniona na stanowisku specjalisty ds. promocji i sprzedaży. Po rozwiązaniu umowy z upływem okresu, na który została zawarta powódka poinformowała J. R., koordynatora ds. reprezentantów handlowych, iż chciałaby, ażeby łączący ich stosunek prawny nadal był stosunkiem pracy. J. R. zaproponował jednak umowę o współpracy. Mając na utrzymaniu dziecko, w obawie przed trudnościami ze znalezieniem innej pracy, powódka przystała na tę propozycję i w dniu 1 stycznia 2008 r. strony zawarły umowę o współpracy na czas nieokreślony, w ramach której powódka zobowiązana była, podobnie jak w przypadku poprzednich umów łączących ją z pozwanym, do świadczenia usług marketingowych na rzecz pozwanego. Powódka nadal wykonywała powierzone jej obowiązki na terenie województwa wielkopolskiego, a za wykonywane czynności otrzymywała miesięczne wynagrodzenie w kwocie 4.425 zł netto. Strony ustaliły również, że za pozyskanie klientów i realizację założonego planu powódka będzie otrzymywać dodatkowe wynagrodzenie.