Wyrok SN z dnia 27 maja 2010 r., sygn. II PK 354/09

Art. 22 § 1¹ k.p. nie stwarza prawnego domniemania zawarcia umowy o pracę. Nie wyłącza też ustalenia rodzaju zawartej umowy poprzez wykładnię oświadczeń woli wedle kryteriów podanych w art. 65 k.c., stosowanym tu poprzez art. 300 k.p.. O rodzaju zawartej umowy decyduje więc nie tylko i nie tyle jej nazwa, ile cel i zgodny zamiar stron. Art. 353¹ k.c., skorygowany zasadą uprzywilejowania pracownika, odnosi się także do umowy o pracę.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący)

SSN Zbigniew Korzeniowski

SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Danuty K. przeciwko Przedsiębiorstwu Produkcyjno - Usługowo - Handlowemu H. Stefan B. w O. o ustalenie stosunku pracy i inne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 27 maja 2010 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia 21 lipca 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Powódka Danuta K. wniosła o ustalenie istnienia stosunku pracy pomiędzy jej zmarłym mężem Piotrem K. a pozwanym Przedsiębiorstwem Produkcyjno - Usługowo - Handlowym „H." Stefanem B. w O. oraz o ustalenie wypadku przy pracy. Uzasadniając pozew o ustalenie istnienia stosunku pracy strona powodowa podniosła, że Piotra K. z pozwanym łączyła umowa o pracę od grudnia 2007 r. do dnia śmierci, co mieli potwierdzić jego współpracownicy.