Wyrok SN z dnia 7 października 2015 r., sygn. I CSK 810/14

Czynnością prawną, wymagającą zgody organu założycielskiego jest również poręczenie za zobowiązania zakładu opieki zdrowotnej.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Barbara Myszka (przewodniczący)

SSN Wojciech Katner

SSN Anna Kozłowska (sprawozdawca)

Protokolant Ewa Krentzel

w sprawie z powództwa M. S.A. w Ł. przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi w P. z siedzibą w P. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 7 października 2015 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 kwietnia 2014 r.,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2013 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił powództwo M. S.A. z siedzibą w Ł. skierowane przeciwko Wojewódzkiemu Szpitalowi w P. o zapłatę 105.203,88 zł. W motywach rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy ustalił, że pozwany w ramach prowadzonej działalności leczniczej zawarł w dniu 28 grudnia 2011 r. z V. S.A. w K. umowę o wykonywanie usług badania rezonansem magnetycznym, a w dniu 27 marca 2012 r. umowę z E. P. sp. z o.o. w W. dotyczącą sukcesywnych dostaw jednorazowego sprzętu medycznego do koronografii i koronoplastyki. W tej umowie strony zastrzegły, że wierzytelności z niej wynikające nie mogą być przedmiotem przelewu i poręczenia bez zgodą właściwego organu samorządu województwa [...].

Wskazane umowy miały charakter ramowy i były realizowane przez poszczególne zamówienia. Z kolei powód, w dniu 19 stycznia 2012 r., zawarł z E. P. sp. z o.o. umowę o współpracy w zakresie obsługi wierzytelności i udzielania poręczeń, na podstawie której poręczył istniejące i niewymagalne, jak również przyszłe zobowiązania szpitali wymienianych w załączniku nr 1 do umowy, w tym również pozwanego; poręczenie obejmowało zarówno zobowiązania z tytułu należności głównych jak i odsetek. Takie umowy w dniach 2 marca 2011 r. i 9 marca 2012 r. powód zawarł także z V. S.A. Wobec nieregulowania przez pozwanego należności z umów zawartych z dostawcami towarów i usług, te długi pozwanego uregulował powód jako poręczyciel, wstępując, zgodnie z art. 518 § 1 pkt 1 k.c., w prawa zaspokojonego wierzyciela. O dokonanej zapłacie powód informował pozwanego wzywając go do zaspokojenia roszczenia, jednakże bezskutecznie. Dokonując oceny prawnej tak ustalonego stanu faktycznego Sąd Okręgowy odwołał się do treści art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2011 r., Nr 112, poz. 654 ze zm.) stanowiącego o nieważności czynności prawnej mającej na celu zmianę wierzyciela dokonanej bez zgody podmiotu tworzącego publiczny zakład opieki zdrowotnej. Za taką czynność Sąd uznał również umowę poręczenia biorąc pod uwagę, że umowy zawarte przez powoda z dostawcami pozwanego miały na celu doprowadzenie do zmiany wierzyciela. Jednocześnie, w ocenie Sądu Okręgowego, umowy zawarte przez powoda z dostawcami były pozorne ze skutkami z art. 83 § 1 k.c., zmierzały do obejścia prawa i ukrycia przelewu wierzytelności.