Wyrok SN z dnia 13 listopada 2014 r., sygn. I PK 77/14

1. Nauczyciel mianowany i zatrudniająca go szkoła mogą pozostawać w stosunku pracy na podstawie mianowania co do zasady w pełnym wymiarze zajęć (art. 10 ust. 5 pkt 6 Karty Nauczyciela) lub wyjątkowo w niepełnym wymiarze zajęć (art. 22 ust. 2 Karty Nauczyciela), albo na podstawie umowy o pracę w wymiarze niższym niż pełny wymiar zatrudnienia (wtedy bez istnienia przesłanek z art. 22 ust 2 Karty Nauczyciela). Gdy istnieją warunki do zatrudnienia nauczyciela mianowanego w pełnym wymiarze zajęć (czyli nie zachodzą okoliczności przewidziane w art. 22 ust. 2 Kraty Nauczyciela), strony stosunku pracy - czyli nauczyciel mianowany i szkoła - nie są uprawnione do dowolnego ograniczenia wymiaru zatrudnienia bez zmiany podstawy nawiązania stosunku pracy. Mogą zdecydować się na ograniczenie wymiaru zatrudnienia, jednak powinny wówczas zmienić podstawę zatrudnienia z mianowania na umowę o pracę.

2. Stosunek pracy nauczyciela nawiązany na podstawie umowy o pracę przekształca się z mocy prawa, na podstawie art. 10 ust. 5a Karty Nauczyciela, w stosunek pracy na podstawie mianowania, jeżeli zostaje spełniony warunek możliwości zatrudnienia nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć. Przepis ten nie ogranicza jednak podjęcia przez strony stosunku pracy świadomej i dobrowolnej decyzji o zatrudnieniu nauczyciela mianowanego w niepełnym wymiarze zajęć na podstawie umowy o pracę. Znajdzie on zastosowanie dopiero z chwilą powierzenia nauczycielowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę pełnego wymiaru zajęć, powodując przekształcenie z mocy prawa podstawy zatrudnienia. Zatrudnienie nauczyciela na podstawie umowy o pracę zamiast mianowania wymaganego przez art. 10 ust. 5 pkt 6 Karty Nauczyciela, w sytuacji gdy nauczyciel jest zatrudniony w pełnym wymiarze zajęć, jako mniej korzystne dla nauczyciela (art. 18 § 2 k.p.), stanowi podstawę do wystąpienia przez nauczyciela z roszczeniem o ustalenie zatrudnienia na podstawie stosunku pracy z mianowania.