Wyrok SN z dnia 10 lipca 2014 r., sygn. II UK 475/13

Zastosowanie art. 103a ustawy o emeryturach rentach z FUS wobec emerytów, którzy nabyli prawo do emerytury przed dniem 8 stycznia 2009 r., to jest pod rządem art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także jeszcze przed wejściem w życie tego przepisu, nie naruszało zasady niedziałania prawa wstecz, zasady ochrony praw nabytych ani zasady zaufania obywateli do Państwa i stanowionego przez nie prawa, wynikających z art. 2 Konstytucji RP.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący)

SSN Beata Gudowska

SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku K.D. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o zwrot nienależnie pobranego świadczenia , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 10 lipca 2014 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 25 kwietnia 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 29 lutego 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wstrzymał K. D. wypłatę emerytury od dnia 1 marca 2011 r., tj. od miesiąca przypadającego po miesiącu, w którym wydano decyzję z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia. Decyzją z dnia 27 marca 2012 r. zobowiązał K. D. do zwrotunienależnie pobranych świadczeń za okres od 1 października 2011 r. do 29 lutego 2012 r. w kwocie 17.754,64 zł. Odwołanie od decyzji wniósł K. D. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie. Wyrokiem z dnia 10 października 2012 r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. umorzył postępowanie w zakresie odwołania od decyzji z dnia 29 lutego 2012 r. (punkt 1) i oddalił odwołanie od decyzji z dnia 27 marca 2012 r. (punkt 2). Podstawę rozstrzygnięcia Sądu stanowiły następujące ustalenia i rozważania: K. D. urodził się w dniu 9 października 1946 roku. Od dnia 9 lutego 1971 r. był zatrudniony w Spółdzielni Pracy A. Pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. Spółdzielnia Pracy A. w P. wypowiedziała odwołującemu spółdzielczy stosunek pracy. W świadectwie pracy z dnia 30 września 2009 r. pracodawca zaświadczył, że K. D. był zatrudniony w Spółdzielni od 9 lutego 1971 r. do 30 września 2009 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierownika działu kontroli jakości. K. D. powództwem z dnia 3 lipca 2009 r. wniesionym do Sądu Rejonowego w P. zażądał uznania wypowiedzenia Spółdzielni z dnia 29 czerwca 2009 r. za bezskuteczne i nakazania pozwanej przywrócenia do pracy. Prawomocnym wyrokiem z dnia 13 października 2009 r. Sąd Rejonowy przywrócił odwołującego do pracy w Spółdzielni Pracy A. na poprzednich warunkach. Pismem z dnia 30 października 2009 r. Spółdzielnia poinformowała odwołującego o przywróceniu do pracy od dnia 2 listopada 2009 r. z zachowaniem ciągłości spółdzielczej umowy o pracę. Zakład pracy powierzył odwołującemu obowiązki brakarza w dziale kontroli jakości (na okres 3 miesięcy), zachowując dotychczasowe warunki pracy. W dniu 2 listopada 2009 r. odwołujący złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury. Decyzją z dnia 17 listopada 2009 r. organ rentowy przyznał odwołującemu prawo do emerytury od dnia 1 listopada 2009 r. Świadczenie było zmniejszone z powodu osiągania przez odwołującego przychodu powyżej 70% przeciętnego wynagrodzenia. Decyzją z dnia 2 kwietnia 2010 r. Zakład dokonał przeliczenia emerytury od dnia 1 kwietnia 2010 r. Świadczenie wypłacano w pełnej wysokości z uwagi na oświadczenie K. D. z dnia 23 marca 2010 r., że od dnia 1 kwietnia 2010 r. będzie osiągał przychód nie powodujący zwiększenia lub zmniejszenia świadczenia.