Wyrok SN z dnia 13 marca 2014 r., sygn. I PK 204/13

Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego, po uwzględnieniu całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy i dlatego uwzględnienie nadzwyczajnego środka zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna może nastąpić tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia art. 8 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)

SSN Józef Iwulski (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z powództwa M. O. przeciwko Najwyższej Izbie Kontroli o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 marca 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. z dnia 21 lutego 2013 r.,

1. uchyla zaskarżony wyrok w punktach I i III oraz w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w B. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego,

2. oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 26 października 2011 r. powód M.O. domagał się zasądzenia od pozwanej Najwyższej Izby Kontroli kwoty 12.966 zł tytułem wynagrodzenia za trzymiesięczny okres wypowiedzenia stosunku pracy. Wyrokiem z dnia 6 listopada 2012 r., Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.430 zł brutto tytułem wynagrodzenia za pracę (w punkcie pierwszym), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (w punkcie drugim), orzekł o zniesieniu pomiędzy stronami kosztów zastępstwa procesowego (w punkcietrzecim) oraz nadał wyrokowi w części uwzględniającej powództwo rygor natychmiastowej wykonalności do wysokości 4.344 zł (w punkcie czwartym).

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód był zatrudniony na podstawie mianowania w delegaturze Najwyższej Izby Kontroli (dalej NIK) w [...]na stanowisku starszego inspektora kontroli państwowej. W okresie od 2 lipca 2007 r. do 31 grudnia 2010 r. powód przebywał na urlopie bezpłatnym i w dniu 29 grudnia 2010 r. złożył oświadczenie o wypowiedzeniu stosunku pracy ze skutkiem na dzień 31 marca 2011 r. W treści pisma wypowiadającego stosunek pracy powód poprosił pracodawcę o zwolnienie go z wykonywania obowiązków służbowych w okresie wypowiedzenia z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, motywując to koniecznością sprawowania osobistej opieki nad dwójką małoletnich dzieci. Pismo powoda trafiło do pozwanego pracodawcy w dniu 30 grudnia 2010 r., a ponieważ powód nie otrzymał odpowiedzi, w jaki sposób został załatwiony jego wniosek o zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy, to stawił się w miejscu pracy w dniu 3 stycznia 2011 r. Dyrektor delegatury NIK poinformowała powoda, że "otrzymał zgodę" Prezesa NIK, wobec czego nie musi świadczyć pracy w okresie wypowiedzenia i jednocześnie okazała powodowi przesłane faksem pismo zawierające oświadczenie powoda o wypowiedzeniu umowy o pracę wraz z naniesioną na nim adnotacją Prezesa NIK "zgoda". Po dniu 3 stycznia 2011 r. powód nie stawiał się w pracy, zaś stosunek pracy łączący strony ustał w dniu 31 marca 2011 r. Za okres wypowiedzenia pracodawca nie wypłacił powodowi wynagrodzenia.