Wyrok SN z dnia 10 kwietnia 2014 r., sygn. II UK 396/13

Dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)

SSN Romualda Spyt

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca)

w sprawie z wniosku K. L. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o prawo do emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 10 kwietnia 2014 r., skargi kasacyjnej wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 25 kwietnia 2013 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w B. wyrokiem z dnia 12 lipca 2012 r. zmienił decyzję z dnia 19 kwietnia 2011 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w ten sposób, że przyznał K. L. prawo do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach od dnia 1 kwietnia 2011 r. Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia.

Wnioskodawca (ur. 13 lutego 1951 r.) udowodnił łączny okres ubezpieczenia w wymiarze 33 lat, 2 miesięcy i 15 dni, w tym okres zatrudnienia w warunkach szczególnych 8 lat, 10 miesięcy i 6 dni (okres zatrudnienia na kolei od 1 września 1965 r. do 6 lipca 1974 r.). W okresie od 9 lipca 1974 r. do 31 marca 2011 r. wnioskodawca był zatrudniony w przedsiębiorstwie P. spółka z o.o. w B., "formalnie" na stanowisku tokarza. W latach 1974-1985 wykonywał czynności polerskie, przygotowanie stempli oraz wkładek pod chrom techniczny. Jego praca polegała na tym, że przytrzymywał dany produkt przy maszynie szlifującej - tokarce zaopatrzonej w papier ścierny. Na tej samej tokarce wyposażonej w dwie specjalistyczne szlifierki do szlifowania wewnątrz i zewnątrz danego materiału do form, wnioskodawca szlifował za pomocą kamienia szlifierskiego. Wykonywał również elektrody ołowiane do galwanizerni, elektrody z miedzi do drążarek, czyścił wszystkie okrągłe detale z zendry jako pozostałości po hartowaniu z metalu, zajmował się obróbką aluminium oraz blachy kwasoodpornej oraz ostrzeniem narzędzi. Maszyna, którą obsługiwał była jedyną w zakładzie, znajdowała się na pozbawionej wentylacji hali, na której były pozostałe tokarki. Na stanowisku pracy wnioskodawcy było duże zapylenie pochodzące z kurzu i pyłu z kamienia szlifierskiego. Prace szlifierskie należało wykonywać z dokładnością do 1/100 mm lub 1/1000 mm, zatem wykonanie przez wnioskodawcę jednego detalu zajmowało od jednej godziny do tygodnia. Wnioskodawca był zatrudniony na jedną zmianę, w pełnym wymiarze czasu pracy, w latach 1974-1985 otrzymywał dodatek z tytułu pracy w warunkach szkodliwych oraz mleko. W latach 1987-1989 korzystał z urlopu bezpłatnego i pracował na budowie eksportowej w NRD na takiej samej maszynie jak w trakcie zatrudnienia w Polsce.