Wyrok SN z dnia 28 października 2015 r., sygn. I UK 483/14

W przypadku dużych, rozbudowanych przedsiębiorstw, nie jest uzasadnione dokonywanie oceny konkretnej pracy przez pryzmat wyłącznie głównej (wiodącej) działalności tego przedsiębiorstwa, ale konieczne jest odniesienie się do poszczególnych rodzajów działalności prowadzonych przez oddziały tego przedsiębiorstwa, które mogą odpowiadać innej branży.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)

SSN Krzysztof Staryk

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania J. T. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o prawo do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 28 października 2015 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 11 czerwca 2014 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 października 2013 r. Sąd Okręgowy w T. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 16 maja 2013 r. w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy J. T. emeryturę od dnia 17 maja 2013 r.

Sąd ustalił, że wskazaną decyzją z 16 maja 2013 r. organ rentowy odmówił J. T. prawa do emerytury, podnosząc, że ubezpieczony nie spełnia wszystkichwarunków w określonych w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2015 r., poz. 748), gdyż nie udokumentował 15-letniego stażu pracy wykonywanej w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, a jedynie 13 lat, 10 miesięcy i 2 dni takiej pracy. Do stażu tego nie zaliczono okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie Budowlano-Produkcyjnym "R." Sp. z o.o. od 1 października 1992 r. do 23 czerwca 1995 r. na stanowisku kierowcy-operatora pompy Stetter.