Wyrok SN z dnia 7 stycznia 2014 r., sygn. II PK 106/13

Sąd Najwyższy nie ma obowiązku i nie może domyślać się ani poszukiwać za Sąd drugiej instancji ustaleń faktycznych, dowodów lub podstaw prawnych, na których Sąd ten oparł zaskarżony wyrok, bo to należy do kardynalnych i elementarnych powinności każdego sądu orzekającego w sprawie.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący)

SSN Bogusław Cudowski

SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa P. K. przeciwko Przedsiębiorstwu Komunikacji Samochodowej Spółce Akcyjnej w O. o wynagrodzenie i ryczałty za noclegi, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 stycznia 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia 27 września 2012 r.

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w W., pozostawiając temu Sądowi orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 września 2012 r. Sąd Okręgowy w W. Wydział VII Pracy oddalił apelację strony pozwanej Przedsiębiorstwa Komunikacji Samochodowej Spółce Akcyjnej w O. od wyroku Sądu Rejonowego Wydziału Pracy Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 maja 2012 r., zasądzającego od pozwanej na rzecz powoda P. K. kwotę 49.561,47 zł; w tym 3.550,58 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych oraz 46.010,89 zł tytułem ryczałtów za noclegi (punkt I wyroku), a także zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postepowaniu odwoławczym (punkt II wyroku).