Wyrok SN z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. V CSK 189/13

1. Przez wzięcie przez sędziego udziału w wydaniu zaskarżonego orzeczenia (art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c.) rozumie się uczestniczenie sędziego w składzie sądu, który wydał to orzeczenie. Wzięciem przez sędziego udziału w wydaniu zaskarżonego orzeczenia nie jest natomiast uczestniczenie sędziego w poszczególnych czynnościach procesowych poprzedzających wydanie tego orzeczenia. W konsekwencji zarzut nieważności postępowania jest bezzasadny. Przesądza to jednocześnie o tym, że w tym kontekście nie może mieć znaczenia fakt braku formalnego rozpoznania wniosku powoda o wyłączenie sędziego.

2. Adwokat i radca prawny odpowiadają za szkodę wyrządzoną mocodawcy na skutek swoich zaniedbań i błędów prowadzących do przegrania sprawy. W razie przegrania sprawy w postępowaniu kasacyjnym już na etapie przedsądu, powód powinien wykazać dwie kumulatywne przesłanki, polegające na prognozowaniu stanów hipotetycznych, ale takich, które mają wysoki stopień prawdopodobieństwa ziszczenia się w rzeczywistości. Po pierwsze, że opracowana inaczej, z większą starannością i na lepszym poziomie merytorycznym skarga kasacyjna zostałaby przyjęta do rozpoznania i po wtóre, że, po przyjęciu tej skargi, zostałaby ona uwzględniona na korzyść powoda.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Anna Owczarek

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz

w sprawie z powództwa D. M. przeciwko B. M. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 lutego 2014 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 10 października 2012 r.

oddala skargę; przyznaje adw. A. S. z kasy Sądu Apelacyjnego kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł plus stawkę VAT tytułem nieuiszczonej opłaty za udzieloną z urzędu pomoc prawną w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 535.000,- złotych (wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 205.000,- złotych od 2010 roku), w związku z nienależytym działaniem pozwanego wynikającym z okoliczności, że wniesiona przez niego skarga kasacyjna nie została przyjęta do rozpoznania i została odrzucona.