Wyrok SN z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. I PK 277/12

Termin przedawnienia roszczenia pracodawcy, który poniósł szkodę spowodowaną popełnieniem przez pracownika przestępstwa, wynosi 20 lat od daty popełnienia przestępstwa.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Józef Iwulski (przewodniczący)

SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Staryk

Protokolant Joanna Porowska

w sprawie z powództwa A. H. przeciwko D. G. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 lipca 2013 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z dnia 21 czerwca 2012 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w J. - Sąd Pracy wyrokiem z 15 lutego 2012 r., zasądził od pozwanego D. G. na rzecz powoda A. H. kwotę 29.986,85 zł z ustawowymi odsetkami od 23 września 2011 r. tytułem odszkodowania.

Powód pozwem z 23 września 2011 r. domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 29.986,85 zł z odsetkami. Podał, że w 2002 r. rozpoczął działalność gospodarczą pod nazwą F.H.U. "C." A. H. i zawarł z pozwanym jako pracownikiem umowę o pracę. Faktycznie prowadzeniem przedsiębiorstwa zajmował się pozwany, który miał wypłacać powodowi kwoty po 1.000 zł miesięcznie tytułem części zysków. Pozwany nadużył zaufania powoda, ponieważ zawierał różnego rodzaju umowy handlowe w imieniu powoda, do czego nie był upoważniony. Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w J. z 6 lipca 2009 r., pozwany został uznany za winnego popełnienia czynów wyczerpujących znamiona przestępstwa i skazany na karę łączną dwóch lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby trzech lat oraz na grzywnę. Pozwany swoim zachowaniem, które wyczerpało znamiona przestępstwa, doprowadził do wszczęcia przeciwko powodowi szeregu postępowań egzekucyjnych, w wyniku których powód poniósł szkodę w wysokości 29.986,85 zł.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Potwierdził, że wyrokiem Sądu Rejonowego z 6 lipca 2009 r., został skazany za popełnienie przestępstw, jednak czyny mu przypisane nie dotyczyły działań na szkodę powoda, lecz innych podmiotów. Pozwany podkreślił, że nie został skazany za przestępstwa popełnione na szkodę powoda, co wyraźnie wynika z sentencji wyroku z 6 lipca 2009 r. Powód dowiedział się o szkodzie, z której wywodzi swoje roszczenie, w latach 2004/2005, a kwoty należne kontrahentom zapłacił w lutym 2008 r. Niezależnie zatem od tego, czy powód podstawy prawnej swojego roszczenia upatruje w art. 415 k.c., czy też jako były pracodawca pozwanego w przepisach o odpowiedzialności pracownika, jego roszczenie uległo przedawnieniu stosownie do treści art. 442 § 1 k.c. albo art. 291 § 2 k.p.