Orzeczenie
Postanowienie SN z dnia 11 stycznia 2012 r., sygn. III KK 214/11
Wątpliwość co do bezstronności sędziego (art. 41 § 1 k.p.k.), musi istnieć obiektywnie i poddawać się zewnętrznej weryfikacji oraz ocenie, a nie być tylko subiektywnym przekonaniem określonej osoby.
Przewodniczący: sędzia SN T. Artymiuk (sprawozdawca).
Sędziowie SN: T. Grzegorczyk, J. Szewczyk.
Prokurator Prokuratury Generalnej: J. Engelking.
Sąd Najwyższy w sprawie Zdzisława Z., skazanego z art. 286 § 1 k.k. i innych, po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 11 stycznia 2012 r., kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 21 stycznia 2011 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia 16 kwietnia 2010 r.,
oddalił kasację (...).
Z uzasadnienia:
Zdzisław Z. oskarżony został o popełnienie 30 czynów zakwalifikowanych przez oskarżyciela publicznego z art. 286 § 1 k.k., popełnionych wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami (aktem oskarżenia objętych zostało łącznie 39 osób) (...).
Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2010 r., Sąd Rejonowy w G. uznał Zdzisława Z. (orzeczeniem objęci zostali również dwaj inni oskarżeni tj. Leszek C. i Kazimierz A.) za winnego:
I. popełnienia czynów zarzuconych mu w punktach od 1 do 16, od 18 do 23, od 25 do 27 aktu oskarżenia oraz w pkt 38 aktu oskarżenia, z tym ustaleniem, że w przypadku każdego z tych czynów działał wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, za wyjątkiem czynów zarzucanych w pkt 14 i 25 aktu oskarżenia, kiedy to działał wspólnie i w porozumieniu z dwiema ustalonymi osobami i czynu z pkt 26, kiedy to działał wspólnie i w porozumieniu z Leszkiem C. i inną ustaloną osobą oraz z tym ustaleniem, że w przypadku każdego z tych czynów wprowadził pokrzywdzony bank w błąd co do wysokości środków na rachunku bankowym w momencie dokonywania transakcji kartą bankomatową, każdy z tych czynów kwalifikując z art. 286 § 1 k.k. i przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 k.k., na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 k.k., skazał go na karę 5 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę w wymiarze 150 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 zł,