Wyrok SN z dnia 26 października 2011 r., sygn. III CSK 16/11
W sytuacji braku w ustawie o udostępnianiu informacji gospodarczych przepisów przyznających ochronę dłużnikowi w takich okolicznościach, jak w ustalonym stanie faktycznym, może znaleźć zastosowanie art. 43 k.c. w związku z art. 23 i 24 k.c. Środkiem ochrony w razie naruszenia dobrego imienia przedsiębiorcy, będącego osobą prawną jest zobowiązanie przedsiębiorcy-wierzyciela do usunięcia skutków naruszenia dobra osobistego przez złożenie odpowiedniego oświadczenia, w tym wypadku przez wnioskowanie o aktualizację danych w KRD, będącym biurem informacji gospodarczej, polegające na obniżeniu wysokości wierzytelności przysługującej pozwanemu.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący)
SSN Jan Górowski
SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)
Protokolant Katarzyna Grzegorczyk
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa B. sp. z o.o. w B.
przeciwko Sławomirowi W.
o nakazanie,
po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2011 r.,
skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.
z dnia 27 lipca 2010 r., uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w K. do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W pozwie skierowanym przeciwko Sławomirowi W. powodowa Spółka wnosiła o zobowiązanie go do złożenia oświadczenia woli, w którym żądał by on wykreślenia/zmiany wpisu w Krajowym Rejestrze Dłużników w związku z dokonanym potrąceniem wzajemnych wierzytelności z powodową Spółką. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, twierdząc o braku jego podstaw, gdyż wciąż istnieje niezaspokojona przez powódkę wierzytelność pozwanego.
Z ustalonego przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego wynika, że umową z dnia 1 czerwca 2006 r. pozwany zobowiązał się wobec Michała B. do wykonania robót budowlanych za wynagrodzeniem 1.388.338 złotych. Wierzytelność z tytułu tego wynagrodzenia nabyła za kwotę 1.179.292,95 złotych powodowa Spółka, reprezentowana przez prezesa Spółki Michała B. Uwzględniając reklamację powoda w sprawie wad materiałów użytych do robót budowlanych, pozwany w wyniku zawartej ugody dnia 21 grudnia 2007 r. obniżył wynagrodzenie za roboty budowlane i cenę sprzedanej wierzytelności z tytułu wynagrodzenia o kwotę 371.958,85 złotych. Strona powodowa zapłaciła przeważającą część reszty ceny wierzytelności i zobowiązała się do zapłaty pozostałej kwoty w wysokości 58.000 złotych w ciągu siedmiu dni od zawarcia ugody. Z kolei, ze względu na wpisanie strony powodowej do Krajowego Rejestru Dłużników, pozwany zobowiązał się w treści ugody do złożenia w ciągu trzech dni od dokonania zapłaty przez powódkę wniosku o wykreślenie z tego rejestru wpisu o długu powodowej Spółki. Do zapłacenia powyższej kwoty pozwanemu nie doszło, a strony spierały się potem o dalsze obniżenie wierzytelności o kwotę 2.648,09 złotych z tytułu dokonanego potrącenia przez powódkę, przy czym pozwany uznał skuteczność potrącenia. Mimo stwierdzenia w uzasadnieniu wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Gospodarczego w K. z dnia 9 marca 2010 r., że ustalony stan faktyczny jest w całości niesporny między stronami i na jego poparcie zostały w sprawie zebrane dowody w postaci dokumentów, Sąd nie uznał, nawet w części skutku wygaśnięcia długu strony powodowej i powództwo oddalił.