Postanowienie SN z dnia 15 września 2010 r., sygn. IV KK 108/10

Przyjęcie przez Sąd Okręgowy, że wysoki stopień zawinienia oskarżonego, okoliczność odpowiadania przez niego w warunkach art. 31 § 2 k.k., umniejsza w najłagodniejszy sposób, jaki można sobie wyobrazić, jest całkowicie dowolne.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący) SSN Marian Buliński (sprawozdawca) SSN Jerzy Grubba

Protokolant Danuta Bratkrajc

przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Bogumiły Drozdowskiej

w sprawie Andrzeja K. skazanego z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. i innych po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 15 września 2010 r., kasacji, wniesionych przez obrońcę oraz Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 13 października 2009 r., zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 6 listopada 2008 r.,

1. oddala obie kasacje jako oczywiście bezzasadne;

2. zwalnia skazanego od kosztów sądowych postępowania kasacyjnego związanych z kasacją jego obrońcy;

3. obciąża Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego, w tym związanymi z kasacją Prokuratora Generalnego.

UZASADNIENIE

Andrzej K. został oskarżony o to, że

„I. w dniu 27 września 2001 r. w K., woj. m., działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia Artura R., używając broni palnej w postaci pistoletu „CZ” mod. 75 Compact kal. 9 mm, oddał w jego kierunku co najmniej pięć strzałów, powodując dwie rany postrzałowe głowy z uszkodzeniem mózgu, rany postrzałowe okolicy klatki piersiowej, płuc i serca z następowym krwotokiem, na skutek których nastąpił natychmiastowy zgon Artura R., przy czym czyn ten popełnił z zemsty stanowiącej motywację zasługującą na szczególne potępienie,

tj. o przestępstwo z art. 148 § 2 pkt 3 i 4 k.k.

II. w dniu 27 września 2001 r. w K., woj. m., działając z zamiarem bezpośrednim pozbawienia życia Jana R., używając broni palnej w postaci pistoletu „CZ” mod. 75 Compact kal. 9 mm, oddał w jego kierunku co najmniej trzy strzały, powodując ranę postrzałową jamy brzusznej ze zranieniem aorty i ranę postrzałową głowy ze zranieniem mózgu, na skutek których nastąpił zgon Jana R., przy czym czyn ten popełnił z zemsty stanowiącej motywację zasługującą na szczególne potępienie,