Wyrok SN z dnia 14 czerwca 2010 r., sygn. IV KK 447/09

W przypadku podrobienia faktur (podrobienie pieczęci, zapisów i podpisów) posługiwanie się tak sfałszowanymi fakturami jako autentycznymi wyczerpuje znamiona art. 270 § 1 k.k., nie zaś art. 62 § 2 k.k.s.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Małgorzata Gierszon

SSN Marek Pietruszyński

Protokolant Jolanta Grabowska

przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej, Beaty Mik

w sprawie Bogdana J.

skazanego z art. 297 § 1 k.k. i inne

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie

w dniu 14 czerwca 2010 r.,

kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego

od wyroku Sądu Okręgowego w N.

z dnia 23 czerwca 2009 r.,

zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w L.

z dnia 26 czerwca 2008 r.,

uchyla wyrok w zaskarżonej części tj. odnośnie zmiany rozstrzygnięcia zawartego w pkt II wyroku Sądu Rejonowego w L. i w tym zakresie sprawę oskarżonego Bogdana J. przekazuje Sądowi Okręgowemu w N. do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

W akcie oskarżenia który dnia 7 lipca 2003 r. wpłynął do Sądu Rejonowego w L., Prokurator Okręgowy w N. zarzucił Bogdanowi J. popełnienie 11 przestępstw w tym w pkt II tego aktu oskarżenia zarzucono mu, że w miesiącu lutym i marcu 2002 r. w L.j działając w ramach powziętego zamiaru wyłudzenia nienależnego zwrotu podatku VAT w przedłożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc styczeń 2002 r. dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w oparciu o podrobione faktury VAT wskazujące na zakup artykułów budowlanych: z dnia 21 stycznia 2002 r. o numerze 9/1/2002 rzekomo wystawioną przez firmę „M.” Mirosław D., z dnia 3 stycznia 2002 r. o numerze 43/2002, z dnia 19 stycznia 2002 r. o numerze 82/200, z dnia 21 stycznia 2002 r. o numerze 89/2000 rzekomo wystawione przez firmę „D.” Dariusza P., z dnia 11 stycznia 2002 r. o numerze 5/00/F z dnia 16 stycznia 2002 r. o numerze 9/00/F, z dnia 21 stycznia 2002 r. o numerze 13/00/F rzekomo wystawione przez PPH B. s.c., z dnia 7 stycznia 2002 r. o numerze 24/2002, z dnia 11 stycznia 2002 r. o numerze 57/2002, z dnia 18 stycznia 2002 r. o numerze 82/2002, z dnia 22 stycznia 2002 r. o numerze 102/2002 rzekomo wystawione przez firmę PPHU „D.” s.c., z dnia 17 stycznia 2002 r. o numerze 12/4/2002 rzekomo wystawioną przez firmę „ B.” T. M., natomiast w przedłożonej deklaracji VAT-7 za miesiąc luty 2002 r. dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w oparciu o stwierdzające nieprawdę faktury VAT za roboty budowlane rzekomo wykonane przez firmę „M.” chcąc w ten sposób tytułem podatku wyłudzić łącznie kwotę 52.552 złotych, a następnie w trakcie kontroli prowadzonej przez pracowników Urzędu Skarbowego w L. w calu użycia za autentyczne przedłożył powyższe podrobione faktury, jednak zamierzonego celu wyłudzenia nie osiągnął wobec odmowy przekazania wskazanej kwoty przez Urząd Skarbowy w L., to jest o popełnienie przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.