Wyrok SN z dnia 21 września 2010 r., sygn. III UK 94/09

Jeżeli organ rentowy wydał, nawet na skutek własnego niedbalstwa, decyzję deklarującą prawo do świadczenia, które w istocie, ze względu na niespełnienie przesłanek ustawowych, nie przysługiwało i którego ubezpieczony nie mógł nabyć, zmiana tej decyzji na podstawie art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest możliwa i zgodna z prawem, a powoływanie się na zasadę ochrony praw nabytych jest, wobec nienabycia owych praw, nieuzasadnione.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Halina Kiryło (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Romualda Spyt SSN Andrzej Wróbel

w sprawie z odwołania Jacka K. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 lipca 2010 r., skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego w R. z dnia 28 lipca 2009 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w R., pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. decyzją z dnia 13 czerwca 2008 r. odmówił ubezpieczonemu Jackowi K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykazało, że błędna była decyzja organu rentowego z dnia 9 września 1997 r., przyznająca wnioskodawcy prawo do tegoż świadczenia, a to wobec nieudokumentowania co najmniej pięcioletniego okresu składkowego i nieskładkowego w dziesięcioleciu poprzedzającym wystąpienie w wnioskiem rentowym.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania skarżącemu prawa do renty. W uzasadnieniu swoich pretensji podał, iż pobiera przedmiotowe świadczenie od dnia 2 czerwca 1997 r. Niezrozumiałe jest zatem kwestionowanie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych uprawnień rentowych odwołującego się po upływie ponad dziesięciu lat. Wszak to organ rentowy powinien dokonać rzetelnego ustalenia stanu faktycznego sprawy, a podstawą wszczęcia postępowania wyjaśniającego nie może być odmienna ocena wcześniej zgromadzonych dowodów.