Wyrok SN z dnia 2 grudnia 2010 r., sygn. II UK 146/10

Skarżąca jako członek zarządu upadłej Spółki ponosi odpowiedzialność za jej nieprzedawnione zaległości składkowe na podstawie art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych także wtedy, gdy pierwsze czynności wierzyciela (ZUS) zostały podjęte „ponad rok od daty wymagalności wierzytelności”, które powinny być płatne bez wezwania przez płatników składek. 

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Katarzyna Gonera SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa Małgorzaty S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. z udziałem zainteresowanych Zbigniewa T., Zdzisława K. o przeniesienie odpowiedzialności z tytułu zaległych składek, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 2 grudnia 2010 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 17 grudnia 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w P. III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 17 grudnia 2009 r., po rozpoznaniu apelacji wnioskodawczyni Małgorzaty S. zmienił wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. z dnia 9 grudnia 2008 r. wydany w sprawie z udziałem zainteresowanych: Zbigniewa T., Zdzisława K., K. Sp. z o.o. o przeniesienie odpowiedzialności z tytułu zaległych składek oraz poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w P. z dnia 25 listopada 2003 r. ustalającą odpowiedzialność wnioskodawczyni za zobowiązania z tytułu składek „K." sp. z o.o. za okres od stycznia 1999 r. do 23 maja 1999 r., o tyle, że stwierdził, iż wnioskodawczyni nie odpowiada za zaległości z tytułu tych składek, których termin płatności przypadał po dniu 19 kwietnia 1999 r., a w pozostałym zakresie oddalił „odwołanie” oraz apelację i zniósł wzajemnie koszty zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

W sprawie tej ustalono, że Małgorzata P. (obecnie S.) od 1994 r. była członkiem zarządu „K." Sp. z o.o. z siedzibą w S. (zwanej dalej Spółką), zajmującej się tworzeniem oprogramowania wspomagającego zarządzanie przedsiębiorstwem, a od 1998 r. świadczeniem usług informatycznych. Zgodnie z nieformalnym podziałem kompetencji między członkami zarządu, wnioskodawczyni zajmowała się działalnością marketingową, pozyskiwaniem klientów, zawieraniem z nimi umów i nadzorem nad ich realizacją. Przez cały rok 1998 Spółka prowadziła działalność ze stratą, kredytując swoją działalność kosztem dostawców towarów i usług. Na koniec tego roku kapitał własny Spółki stanowił wartość ujemną - 24.305,78 zł. Zobowiązania Spółki nadal narastały, a na ich sumę 2.022.971,21 zł składały się mi innymi należności z tytułu podatków i ubezpieczeń społecznych w kwocie 434.223,16 zł. Od końca 1998 roku Spółka zaprzestała spłacać należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Członkowie zarządu zdawali sobie sprawę z sytuacji finansowej Spółki. W celu jej poprawy wprowadzano zmiany w zarządzie, obniżono wynagrodzenia pracowników, a uchwałą z dnia 2 lutego 1999 r. zgromadzenie wspólników podniosło kapitał zakładowy Spółki z 200.000 zł do 372.000 zł. W dniu 23 lutego 1999 r. członek zarządu Zdzisław K. zwrócił się do ZUS-u z wnioskiem o rozłożenie na raty zaległości za okres listopad- grudzień 1998 r. Wniosek ten został uwzględniony przez rozłożenie zaległości na raty płatne w okresie od marca do czerwca 1999 r. Kolejny wniosek z dnia 24 lipca 2000 r. o przesunięcie terminu płatności składek do 15 sierpnia 2000 r. był rozpatrzony odmownie.