Wyrok SN z dnia 15 stycznia 2010 r., sygn. V KK 368/09

Sam fakt, iż proponowaną grzywnę określono błędnie kwotowo, a nie w stawkach dziennych, jak przewiduje art. 23 § 1 k.k.s., nie stał na przeszkodzie uwzględnieniu wniosku (złożonego w trybie art. 156 § 1 i 2 k.k.s.). Zgodnie z art. 156 § 3 k.k.s. odpowiednie zastosowanie w takim postępowaniu znajdują także przepisy art. 335 § 2 i 3 k.p.k. oraz art. 343 § 4 - 7 k.p.k. A zatem obowiązkiem Sądu było zbadanie, czy wniosek złożony w trybie art. 156 § 1 i 2 k.k.s. i uzgodniony z oskarżonym czyni zadość wszystkim przepisom prawa. W przypadku braku takiej zgodności winien Sąd dokonać usunięcia usterki - oczywiście przy pełnej akceptacji wszystkich stron procesowych. W przeciwnym wypadku powinnością Sądu było skierowanie sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych stosownie do treści art. 343 § 7 k.p.k.