Wyrok SN z dnia 12 lutego 2010 r., sygn. I CSK 328/09
Podstawą prawną odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną wydaniem przed dniem 1 września 2004 r. ostatecznej decyzji administracyjnej, uchylonej po tym dniu z powodu orzeczonej przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności z Konstytucją aktu normatywnego stanowiącego jej podstawę, jest art. 417 § 1 k.c. w związku z art. 77 ust. 1 Konstytucji.
Sędzia SN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
Sędzia SN Mirosław Bączyk
Sędzia SN Barbara Myszka (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Marka Z. przeciwko Skarbowi Państwa - Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 12 lutego 2010 r. skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 16 stycznia 2009 r.
oddalił skargę kasacyjną oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Marek Z. wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa - Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Ministra Skarbu Państwa kwoty 61 570,30 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 września 2002 r. tytułem naprawienia szkody, jaką poniósł na skutek wydania niezgodnej z prawem decyzji o wypowiedzeniu mu stosunku służbowego.
Wyrokiem z dnia 29 maja 2008 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie oddalił powództwo. Na skutek apelacji powoda, Sąd Okręgowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 16 stycznia 2009 r. zmienił wyrok Sądu Rejonowego i zasądził od pozwanego Skarbu Państwa - Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego na rzecz powoda kwotę 59 179,70 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 20 kwietnia 2004 r, natomiast w pozostałej części powództwo i apelację oddalił.
Rozkazem z dnia 29 czerwca 2002 r. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, na podstawie art. 230 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 4, 7 i 8 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu (Dz.U. Nr 74, poz. 676 ze zm. - dalej: „ustawa o ABW”), wypowiedział powodowi stosunek służbowy, a następnie, po ponownym rozpatrzeniu sprawy na skutek podania powoda, rozkazem z dnia 26 lipca 2002 r, wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 k.p.a., utrzymał tenże rozkaz w mocy. Powód zaskarżył tę decyzję do Naczelnego Sądu Administracyjnego.