Wyrok SN z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. II CSK 337/09

Jeżeli istnieje konieczność hospitalizacji, a pacjent się temu sprzeciwił, obowiązkiem lekarza jest udzielenie pełnej informacji o powziętych podejrzeniach, o konieczności poszerzenia diagnostyki w warunkach szpitalnych oraz o ewentualnych konsekwencjach zdrowotnych, do jakich może doprowadzić odmowa lub spóźnione zastosowanie się do zaleceń.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Krzysztof Strzelczyk (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Urszuli W. przeciwko Zakładowi Opieki Zdrowotnej w Ł. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 grudnia 2009 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 13 lutego 2009 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Ł. pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2008 r. Sąd Okręgowy w Ł. oddalił powództwo Urszuli W. o zasądzenie od pozwanego Zakładu Opieki Społecznej w Ł. kwoty 77.000 złotych tytułem zadośćuczynienia pieniężnego oraz kwotę 2000 złotych skapitalizowanej renty na zwiększone potrzeby z odsetkami ustawowymi od dnia 1 listopada 2007 r.

Według ustaleń tego sądu, wobec postępującego procesu przerostu tarczycy, powódka została zakwalifikowana do zabiegu operacyjnego polegającego na wycięciu tarczycy. Powódka 1 sierpnia 2006 r. została przyjęta na Oddział Chirurgii Ogólnej szpitala w Ł. Od razu lekarze wyjaśnili powódce planowane procedury medyczne, które zamierzali wdrożyć i w tym zakresie uzyskali zgodę chorej, która podpisała stosowne oświadczenie. Następnego dnia odbyła się operacja, w ramach której doszło do subtotalnej resekcji obu płatów tarczycy, z jednoczesną kontrolą przebiegu wstecznego nerwu krtaniowego po obu stronach. Po operacji nie dostrzeżono żadnych zmian fonacyjnych. Wprawdzie powódka, cierpiąca na niedosłuch została dotknięta zmniejszeniem natężenia siły głosu, jednakże aparat głosowy szybko wrócił do normy. Szybkie zagojenie rany umożliwiło powódce powrót do domu 4 sierpnia 2006 r. Zgodnie z zaleceniem przy wypisie, powódka kontynuowała leczenie endokrynologiczne. Ze względu na uciążliwą chrypkę, powódka została poddana badaniom laryngologicznym. 7 maja 2007 r. otolaryngolog zdiagnozował u powódki porażenie lewego fałdu głosowego objawiające się brakiem jego ruchomości, które jest rzadkim powikłaniem po operacji usunięcia tarczycy w granicach 1-5 % przypadków. U powódki doszło do powikłania w postaci porażenia struny głosowej. Źródła porażenia można upatrywać w obrzęku zaistniałym w operowanej okolicy, co jest zjawiskiem naturalnym i występującym z różnym nasileniem. W zależności od natężenia obrzęku może zostać upośledzone funkcjonowanie pobliskich struktur. Chirurdzy operujący powódkę nie mieli bezpośredniego wpływu na powstanie tego powikłania, jak również nie mieli realnej sposobności, aby temu powikłaniu zapobiec.