Wyrok SN z dnia 22 października 2008 r., sygn. V KK 111/08

Podejmowane czynności dowodowe przez Sąd drugiej instancji nie mogą prowadzić do ukształtowania w postępowaniu odwoławczym podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, co do istoty sprawy, odmiennej od uznanej za udowodnioną przez Sąd pierwszej instancji, gdyż to w konsekwencji pozbawiłoby stronę prawa do zaskarżenia orzeczenia, a przez to nastąpiłoby unicestwienie konstytucyjnej gwarancji strony - art. 78 Konstytucji RP. Jeśli jednak przeprowadzone przez Sąd odwoławczy dowody wskazywałyby na nietrafność ustaleń faktycznych poczynionych w zaskarżonym wyroku i na potrzebę ponowienia przewodu sądowego, to w takim wypadku Sąd odwoławczy nie powinien kontynuować postępowania i wydać orzeczenie reformatoryjne, a powinien zwrócić sprawę Sądowi orzekającemu.

Z uzasadnienia:

„Kasacja jest zasadna.

Przypomnieć należy, że Sąd Okręgowy w G. przystępując do merytorycznego rozpoznania apelacji obrońców oskarżonego, postanowił z urzędu, na podstawie art. 452 § 2 k.p.k. uzupełnić przewód sądowy, zwracając się do firmy D. C. Sp. z o. o. w W. o wyjaśnienie, „czy w sprawie umowy leasingowej zawartej z firmą P. Sp. z o. o. pozostała jakakolwiek dokumentacja wskazująca na to, iż wraz z umową leasingową składamy był przez leasingobiorcę B. M. weksel in blanco wraz z poręczeniem żony i deklaracją wekslową in blanco, a nadto, czy potwierdzają to dokumenty firmy, w tym dokumenty zakończenia leasingu i zwrotu dokumentów do firmy P.”. W tym celu Sąd odwoławczy przesłał kserokopię pisma z dnia 1 lutego 2006 r. S. K. z Departamentu Kończenia Umów i Remarketingu D. C. Sp. z o. o. wraz z prośbą o wyjaśnienie „na podstawie jakich dokumentów sporządzono to pismo, albowiem pismo z dnia 16 lutego 2007 r. przesłane do Sądu Rejonowego w G. nie zawierało informacji, czy do umowy leasingu składany był weksel i deklaracja wekslowa, zaś z treści ww. pisma z dnia 1lutego 2006 r., że weksel był złożony”.