Wyrok SN z dnia 26 lutego 2008 r., sygn. II BP 36/07

 Przepisy porozumienia zbiorowego nie mogą być uznane za statuujące szczególną ochronę stosunku pracy w rozumieniu art. 47 zdanie drugie k.p.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie: SN Zbigniew Myszka, SA Jolanta Pietrzak (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 lutego 2008 r. sprawy z powództwa Ryszarda C. przeciwko E. Koncernowi Energetycznemu SA Oddziałowi w L. o wynagrodzenie, na skutek skargi powoda o stwierdzenie nie-zgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubez-pieczeń Społecznych w Legnicy z dnia 23 listopada 2006 r. [...]

oddalił skargę.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2006 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy zasądził od strony pozwanej E. Koncernu Energetycznego SA Oddziałowi w L. na rzecz powoda Ryszarda C. kwotę 7.903 zł tytułem wynagro­dzenia za czas pozostawania bez pracy wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 czerwca 2006 r. do dnia zapłaty oraz orzekł o kosztach procesu i rygorze natych­miastowej wykonalności.

Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i zapatrywania prawne. Powód zaliczał się do grupy pracowników, którym strony Po­rozumienia Zbiorowego dla Pracowników Spółek Grupy [...] Następców Prawnych tych Spółek z dnia 26 kwietnia 2004 r. w § 6 ust. 1 i 2 w związku z § 32 tego Poro­zumienia zagwarantowały trwałość zatrudnienia przez okres 9 lat od jego zawarcia. Rozwiązanie z nim umowy o pracę podlegało zatem ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego, powołanego w § 6 ust. 1 i 2 Porozumienia Zbiorowego. Odmienne stanowisko strony pozwanej o pozbawieniu powoda (jako zatrudnionego w Spółce rencisty) na podstawie § 9 ust. 3 lit. a zarówno prawa do odprawy, jak i gwarancji zatrudnienia, pozostaje w sprzeczności z jasną i czytelną treścią Porozumienia. W przekonaniu Sądu pierwszej instancji, na podstawie § 9 ust. 3 Porozumienia pra­cownicy spełniający przesłanki do nabycia prawa do emerytury lub renty zostali po­zbawieni jedynie prawa do odprawy jednorazowej określonej w § 7 Porozumienia. Skoro zaś powód podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy na poprzednich wa­runkach pracy i płacy to przysługuje mu wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy (od 1 września 2005 r. do 22 maja 2006 r.), bowiem należał do kategorii pracowników, z którymi rozwiązanie stosunku pracy podlegało ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego, tj. § 6 ust. 1 i 2 Porozumienia Zbiorowego z 26 kwietnia 2004 r. Z uwagi na to, że strona pozwana wypłaciła już powodowi odszkodowanie w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia, tj. kwotę 5.655 zł, Sąd uznał za uzasad­nione jego roszczenie o zasądzenie dalszej kwoty dochodzonej pozwem tytułem wy­równania należnego wynagrodzenia za cały okres pozostawania bez pracy.