Postanowienie SN z dnia 3 października 2007 r. sygn. II KK 176/07

Sąd pierwszej instancji orzekł wobec obojga skazanych, a Sąd odwoławczy to zaakceptował, środek karny w postaci zakazu zajmowania stanowisk związanych z wypełnianiem obowiązków płatnika składek z tytułu ubezpieczeń społecznych. Nie ulega najmniejszej wątpliwości w realiach rozpoznawanej sprawy, że oboje skazani dopuszczając się przestępstw na szkodę pracowników, nie uiszczając, miedzy innymi, składek na ubezpieczenie społeczne pokrzywdzonych, nadużyli zajmowane w hierarchii spółki stanowiska. A. Ł. początkowo jako prezes spółki, później zaś jako jej prokurent, a M. R. (obecnie S.) jako prezes spółki. Okoliczność ta słusznie skłoniła Sąd pierwszej instancji do orzeczenia takiego właśnie środka karnego, który obok represyjnego charakteru, co wyraźnie zaznaczył ten sąd, spełni też swoje cele prewencyjne. A skoro tak to brak jest podstaw do zasadnego podniesienia zarzutu, że orzeczony zakaz zajmowania stanowisk związanych z wypełnianiem obowiązków płatnika składek z tytułu ubezpieczeń społecznych nie mieści się w katalogu wymienionym w art. 39 k.k., a co za tym idzie orzeczono środek karny nieznany ustawie.