Wyrok SN z dnia 22 sierpnia 2007 r., sygn. II PK 2/07

Konkretne i rzeczywiste przekształcenia organizacyjne szkoły wyższej, które wymuszały ograniczenia zatrudnienia mianowanych nauczycieli akade­mickich, stanowiły przekształcenie struktury uczelni w rozumieniu art. 93 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.).

Przewodniczący SSN Krystyna Bednarczyk, Sędziowie SN: Zbigniew Myszka (sprawozdawca), Katarzyna Gonera.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 sierpnia 2007 r. sprawy z powództwa Kazimierza S. przeciwko Akademii Sztuk Pięknych w P. o przywrócenie do pracy i odszkodowanie, na skutek skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 23 czerwca 2006 r. [...]

o d d a l i ł skargę kasacyjną, nie obciążył powoda kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu wyrokiem z dnia 23 czerwca 2006 r. oddalił apelację powoda Kazimierza S. od wyroku Sądu Re­jonowego w Poznaniu z dnia 4 kwietnia 2006 r., oddalającego powództwo (pkt I) przeciwko Akademii Sztuk Pięknych w P. o przywrócenie do pracy albo o odszkodo­wanie i zasądzającego od powoda na rzecz pozwanej kwotę 960 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (pkt 2).

W sprawie tej ustalono, że w dniu 18 marca 2002 r. powód został mianowany przez rektora Akademii Sztuk Pięknych w P. (zwanej dalej ASP w P.) na stanowisko adiunkta tej uczelni, na czas nieokreślony od dnia 1 kwietnia 2002 r. Pracował na Wydziale Rzeźby, w Pracowni Ceramiki. Do roku akademickiego 2001/2002 na uczelni istniał Wydział Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, w ramach którego funkcjonowała między innymi Katedra Rzeźby. W 2001 r. powstał plan rozwoju Katedry, a później Wydziału Rzeźby. Z uwagi na znaczne koszty tej reorganizacji plan ten miał być re­alizowany w okresie 5 lat. Następnie jednak na podstawie uchwały Senatu uczelni z dnia 23 października 2003 r. w miejsce Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby powstały trzy nowe wydziały: Malarstwa, Rzeźby oraz Grafiki. Wydział Rzeźby funkcjonował wadliwie. Z powodu przejścia grupy pracowników do Wydziału Edukacji Arty­stycznej w roku akademickim 2003/2004, na wniosek kierowników pracowni, Senat uczelni podjął w dniu 9 września 2004 r. uchwałę, na mocy której od roku akademic­kiego 2004/2005 przeniesiono 4 pracownie: Rzeźby i Otoczenia, Rzeźby i Realizacji w Drewnie, Rzeźby II oraz Rzeźby V z Wydziału Rzeźby do Wydziału Edukacji Arty­stycznej. Na tym Wydziale utworzono Katedrę Rzeźby, a Wydział Rzeźby utracił uprawnienia do prowadzenia przewodów. Uchwałą z dnia 7 lipca 2004 r. Senat podtrzymał poprzednią uchwałę o przeniesieniu do Wydziału Edukacji Artystycznej czte­rech pracowni, a dodatkowo podjął decyzję o przeniesieniu na ten Wydział kolejnej pracowni - Rzeźby i Realizacji w Kamieniu. Z powodu wadliwości w funkcjonowaniu Wydziału Rzeźby nastąpiło obniżenie liczby chętnych do studiowania na tym Wy­dziale, co z kolei spowodowało konieczność przeprowadzenia jego reorganizacji. Uchwała Senatu z dnia 24 czerwca 2005 r., podjęta na wniosek rektora prof. W.M., pozwoliła na zlikwidowanie w tym dniu Wydziału Rzeźby i powołanie nowej jednostki organizacyjnej pod nazwą: Wydział Rzeźby i Działań Przestrzennych, w skład której weszły między innymi Katedra Rzeźby, w ramach której funkcjonują Pracownie Rzeźby I - V oraz Katedra Działań Przestrzennych, w ramach której funkcjonują Pra­cownie Rzeźby VI - IX (Pracownie VI, VII, VIII „przetransferowane z Wydziału Eduka­cji Artystycznej"). W nowo powstałej strukturze nie funkcjonuje Pracownia Ceramiki, a jedynie techniczna podjednostka Warsztat Ceramiczny. W dniu 29 czerwca 2005 r. rektor ASP powiadomił powoda o konsekwencjach wynikających ze zmian organiza­cyjnych w strukturach tego Wydziału i zaproponował mu pracę na stanowisku labo­ranta w Warsztacie Ceramicznym. Stanowisko to dawałoby powodowi możliwość kontynuowania dotychczasowej działalności, a w szczególności pracy dydaktycznej. Wobec odmowy przyjęcia tej oferty rektor wręczył powodowi przygotowane już wcześniej wypowiedzenie stosunku pracy. Jako podstawę prawną wypowiedzenia wska­zano art. 93 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65 poz. 385 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa o szkolnictwie wyższym lub ustawa), a jako podstawę faktyczną likwidację dotychczasowej Pracowni Ceramiki spowodowaną przekształceniem struktury uczelni - Wydziału Rzeźby, co uniemożliwiło dalsze zatrudnienie powoda na dotychczasowych stanowisku. Stosu­nek pracy powoda uległ rozwiązaniu z upływem trzymiesięcznego okresu wypowie­dzenia, tj. 30 września 2005 r.