Postanowienie SN z dnia 10 listopada 2006 r., sygn. III UZ 10/06

Przepis art. 130² § 3 k.p.c. nie dyskryminuje adwokatów, radców praw­nych i rzeczników patentowych.

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Andrzej Wróbel.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 listopa­da 2006 r. sprawy z odwołania Janiny Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecz­nych-Oddziału w B. o prawo do renty w związku z pobytem w obozie, na skutek za­żalenia odwołującej się na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 24 sierpnia 2006 r. [...]

oddalił zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2006 r. [...] Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie odrzucił skargę kasacyjną wnioskodawczyni Janiny Z. od wyroku tego Sądu z dnia 31 maja 2006 r. wydanego w sprawie z zakre­su ubezpieczeń społecznych. Sąd ustalił, że pełnomocnik wnioskodawczyni będący adwokatem przy złożeniu skargi kasacyjnej nie uiścił opłaty podstawowej w wysoko­ści 30 zł przewidzianej w art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398). Jest to opłata w wysokości stałej i w sytuacji, gdy skarga kasacyjna została wniesiona przez adwokata, ma zastosowa­nie przepis art. 130 § 3 k.p.c., na podstawie którego sąd odrzuca bez wezwania nie­opłacony środek zaskarżenia (między innymi skargę kasacyjną) podlegający opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej.