Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2006 r., sygn. I UK 246/05

Okres pracy na stanowiskach dozoru ruchu na powierzchni nie jest okre­sem pracy górniczej w rozumieniu art. 36 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jedno­lity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), a okresy zatrudnienia na stano­wisku sztygara zmianowego i sztygara oddziałowego na powierzchni w różnych oddziałach nie są okresami pracy równorzędnej z pracą górniczą w rozu­mieniu art. 36 ust. 3 pkt 2 lit. a tej ustawy.

Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera,

Sędziowie SN: Józef Iwulski. Maria Tyszel (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 kwietnia 2006 r. sprawy z odwołania Aleksandra P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w Z. o emeryturę górniczą, na skutek skargi kasacyjnej ubez­pieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 marca 2005 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń SpołecznychOddział w Z. decyzją z dnia 29 października 2002 r. odmówił ubezpieczonemu Aleksandrowi P. przyznania prawa do górniczej eme­rytury uznając, że wykazał jedynie 6 lat, 7 miesięcy i 2 dni pracy górniczej. Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach po rozpoznaniu odwołania wnioskodawcy wyrokiem z dnia 12 czerwca 2003 r. [...] zmienił zaskarżoną decyzję, w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do górniczej emerytury „począwszy od daty powstania prawa”. Sąd ten uznał, że ubezpieczony, oprócz okresu pracy pod ziemią od 1 grudnia 1971 r. do 14 grudnia 1994 r., uwzględnionego przez organ rentowy, pracował na powierzchni kopalni kolejno jako: sztygar zmianowy oddziału, sztygar oddziałowy oddziału placów składowych, sztygar zmianowy oddziałów placów składowych i sztygar zmianowy oddziału transportu wewnątrzzakładowego. Ustalił też, że w dniu 10 czerwca 1970 r. ubezpieczony uzyskał dyplom technika górnika, a nadto posiadał zatwier­dzenie Okręgowego Urzędu Górniczego w G. na stanowisko dozorcy oddziału powierzchni oraz w charakterze osoby średniego dozoru ruchu w specjalności górniczej na po­wierzchni w zakładach górniczych podziemnych. W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Okręgowy przyjął, iż w świetle art. 36 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm., zwanej dalej „ustawą o FUS”), ubezpieczony w okresach pomiędzy 1 grudnia 1971 r., a 2 lutego 1992 r. i od 8 czerwca 1992 r. do 14 grudnia 1994 r. wykonywał pracę równorzędną z pracą górniczą, gdyż był zatrudniony na stanowiskach wymagających kwalifikacji technika w zakresie górnictwa w administracji kopalni, a wcześniej przepracował ponad 6 lat pod ziemią w pełnym wymiarze czasu pracy. W ocenie Sądu, z tych względów ubezpieczony spełnił warunki określone w art. 34 ustawy o FUS, gdyż posiadał okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej ponad 25 lat.