Wyrok SN z dnia 24 listopada 2004 r. sygn. I PK 91/04

1. Pracodawca, któremu wiadomo, że działająca u niego zakładowa organizacja związkowa nie reprezentuje pracownika z tytułu jego przynależności do związku zawodowego bądź z tytułu podjęcia się obrony jego praw, nie narusza art. 53 § 4 k.p. w związku z art. 52 § 3 k.p. oraz art. 30 ust. 2¹ ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.), gdy składa temu pracownikowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę, nie zażądawszy wcześniej informacji o pracownikach korzystających z obrony związku zawodowego.

2. Zaskarżenie kasacją części wyroku sądu drugiej instancji powoduje, że Sąd Najwyższy nie może rozważać zarzutów dotyczących niezaskarżonej części rozstrzygnięcia.

Przewodniczący SSN Barbara Wagner

Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 listopada 2004 r. sprawy z powództwa Kazimierza K. przeciwko Przedsiębiorstwu Zaopatrzenia Farmaceutycznego „C.” w B. o przywrócenie do pracy, odprawę, sprostowanie świadectwa pracy i zapłatę, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Białymstoku z dnia 28 listopada 2003 r.

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 23 września 1999 r. przywrócił powoda Kazimierza K. do pracy w Przedsiębiorstwie Zaopatrzenia Farmaceutycznego „C.” na poprzednio zajmowanym stanowisku, zasądził na jego rzecz kwotę 4.275 zł tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy pod warunkiem jej podjęcia oraz kwotę 1.006 zł tytułem dodatku funkcyjnego i nagrody, zaś w pozostałej części powództwo oddalił.

Sąd Okręgowy w Białymstoku po rozpoznaniu apelacji obu stron wyrokiem z dnia 10 maja 2000 r. uchylił zaskarżone orzeczenie w części dotyczącej przywrócenia powoda do pracy, zasądzenia na jego rzecz kwoty 4.275 zł i oddalenia jego powództwa o zasądzenie odprawy rentowej. Wskazał, że stosunek pracy powoda ustał nie w dniu podanym w świadectwie pracy, lecz w dniu doręczenia mu oświadczenia o rozwiązaniu umowy. Ponieważ równolegle toczyła się sprawa z jego odwołania o przedłużenie wypłaty zasiłku chorobowego, zasugerował, że dokonanie oceny żądania przywrócenia do pracy będzie możliwe po zakończeniu postępowania w tamtej sprawie. Będzie również wymagać odniesienia się do faktu zlikwidowania w „C.” stanowiska radcy prawnego, na którym powód był zatrudniony, oraz rozważenia zasadności żądania zasądzenia odprawy rentowej.