Postanowienie SN z dnia 22 czerwca 2004 r. sygn. II UK 404/03

Prawomocność wyroku wydanego w sprawie o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy nie stanowi przeszkody w ponownym rozpoznaniu sprawy o to świadczenie, jeżeli na podstawie art. 114 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) organ rentowy wydał decyzję, od której ubezpieczony odwołał się do sądu.

Przewodniczący SSN Andrzej Kijowski

Sędziowie SN: Barbara Wagner (sprawozdawca), Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2004 r. sprawy z wniosku Jana P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w C. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 5 marca 2003 r. [...]

uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu w Katowicach do ponownego rozpoznania z orzeczeniem o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 5 marca 2003 r. [...] zmienił wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 11 grudnia 2001 r. [...], oddalający odwołanie Jana P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w C. z dnia 11 kwietnia 2001 r., odmawiającej apelującemu prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, w ten sposób, że odwołanie odrzucił.

Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i ich prawna ocena. Decyzją z dnia 3 października 1992 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w C. odmówił Janowi P. prawa do renty inwalidzkiej w związku z wypadkiem przy pracy w dniu 9 marca 1992 r. Wyrokiem z dnia 25 września 1997 r. [...] Sąd Apelacyjny w Katowicach oddalił apelację skarżącego od wyroku oddalającego jego odwołanie od tej decyzji. W ocenie tego Sądu, zdarzenie z dnia 9 marca 1992 r. było jedynie nagłym zaostrzeniem dolegliwości bólowych w przebiegu istniejącego od kilku lat przewlekłego schorzenia i powodowało przejściową niezdolność do pracy pod ziemią. Niezdolność do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu spowodowana została nie samym tym zdarzeniem, ale dalszym rozwojem i postępującymi zmianami schorzenia samoistnego. Wyrokiem z dnia 5 lutego 1998 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach oddalił skargę Jana P. o wznowienie postępowania. Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 20 listopada 1998 r., II UKN 315/98, oddalił kasację skarżącego od tego wyroku. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że brak jest podstaw do ponownego rozpatrywania sprawy o rentę wypadkową bowiem ta została już prawomocnie osądzona. Kolejną skargę Jana P. o wznowienie postępowania w sprawie o przyznanie prawa do renty inwalidzkiej w związku z wypadkiem przy pracy Sąd Apelacyjny w Katowicach odrzucił postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2002 r. [...]. W jego uzasadnieniu podniósł, że powołanie się na orzeczenie lekarza orzecznika ZUS wydane ponad cztery lata po zakończeniu postępowania nie stanowi podstawy wznowienia postępowania w trybie art. 403 § 2 k.p.c. Wskazał również na uchybienie terminu do wznowienia postępowania.