Wyrok SN z dnia 17 listopada 2004 r. sygn. II PK 62/04

Pozostawanie pracownika w usprawiedliwionym przekonaniu, że nie przysługuje mu odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę, może stanowić podstawę przywrócenia terminu określonego w art. 264 § 1 k.p.

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka

Sędziowie SN Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2004 r. sprawy z powództwa Sławomira K. przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej „J.” w P. o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia stosunku pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 3 października 2003 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Rejono­wego dla Warszawy-Pragi z dnia 3 października 2002 r. [...] i sprawę przekazał Są­dowi Rejonowemu dla Warszawy-Pragi do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 października 2002 r. [...] Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi oddalił powództwo Sławomira K. przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej „J.” w P. o odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy. Sąd ustalił, że powód pełnił funkcję prezesa pozwanej Spółdzielni od dnia 1 czerwca 1995 r., przy czym stosunek pracy nawiązano na podstawie powołania. Uchwałą z dnia 2 czerwca 2000 r. rada nadzorcza Spółdzielni odwołała powoda ze stanowiska prezesa z dniem 5 czerwca 2000 r. Powód został niezwłocznie poinformowany o treści uchwały a pismo w tym przedmiocie wysłano do niego 5 czerwca 2000 r. Po podjęciu uchwały powód nie stawiał się do pracy a pozwana nie wymagała świadczenia pracy. Uznając, że podstawą stosunku pracy było powołanie, Sąd wskazał się na przepis art. 69 k.p. wyłączający możliwość kontroli sądu pracy w zakresie prawidłowości roz­wiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem. O tym, że stosunek pracy został roz­wiązany za wypowiedzeniem, pozwana poinformowała powoda pismem z dnia 29 grudnia 2002 r. Zarzut powoda, że uchwała rady nadzorczej została podjęta przez osoby niebędące członkami tej rady, Sąd uznał za nietrafny. Uchwała o odwołaniu powoda z zajmowanego stanowiska w istocie została podjęta i niezależnie od tego, czy była zgodna czy niezgodna z prawem, należy uznać, że była skuteczna. Skoro powód został zawiadomiony o uchwale niezwłocznie po jej podjęciu, to został sku­tecznie odwołany z funkcji prezesa i skutecznie wypowiedziano mu stosunek pracy.