Uchwała z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. III UZP 10/03

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Maria Tyszel.

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2003 r. sprawy z wniosku Stanisława F. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w Ł. o emeryturę, na skutek zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 12 września 2003 r., sygn. akt III AUa 1332/02

„Czy do okresu pracy w szczególnych warunkach, o jakich mowa w § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.), wlicza się okresy zasiłku chorobowego w czasie trwania stosunku pracy, przypadające po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104. poz. 450 ze zm.) ?”

podjął uchwałę:

Do okresu pracy w szczególnych warunkach, o jakich mowa w § 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.), wlicza się okresy zasiłku chorobowego w czasie trwania tego stosunku pracy, przypadające po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 104. poz. 450 ze zm.).

Uzasadnienie

Przedstawione zagadnienie prawne powstało w toku rozpoznawania apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Łodzi od wyroku Sądu Okręgowego- Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 27 czerwca 2002 r. Powołanym wyrokiem Sąd pierwszej instancji zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 3 sierpnia 2001 r. i przyznał wnioskodawcy Stanisławowi F. prawo do emerytury przysługującej pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.