Wyrok SN z dnia 13 czerwca 2002 r. sygn. III RN 106/01

Ocena skutków podatkowych niewypłacenia wspólnikom dywidendy przeznaczonej do podziału między nich uchwałą zgromadzenia wspólników i pozostawienia jej w dyspozycji spółki, pomimo wezwań wspólników do jej wypłacenia, z punktu widzenia przesłanek przewidzianych w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), powinna uwzględniać, że z faktu przysługiwania wspólnikom roszczenia o odsetki ustawowe za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 KC) nie można wywodzić wniosków, co do charakteru świadczenia jako odpłatnego lub nieodpłatnego.

Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi [...] Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego „P.l.” Spółki z o.o. w K. na decyzję Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1995 r., na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodka Zamiejscowego w Krakowie z dnia 13 lipca 2000 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu-Ośrodkowi Zamiejscowemu w Krakowie.

Uzasadnienie

Inspektor Kontroli Skarbowej z Urzędu Kontroli Skarbowej w K., decyzją z dnia 19 marca 1997 r. [...] określił [...] Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Handlowemu „P.l.” Spółce z o.o. w K. podatek dochodowy za rok 1995 w kwocie 644.929 zł wyliczony od dochodu w kwocie 1.612.323 zł.

W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że wyliczenie wyższego podatku dochodowego od osób prawnych za rok 1995 r. jest wynikiem zwiększenia przychodów Spółki o kwotę 271.732 zł, w związku z uzyskaniem przez Spółkę dodatkowych przychodów z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Jako nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych Inspektor potraktował niewypłaconą udziałowcom Spółki dywidendę. W dniu 2 września 1994 r. zgromadzenie wspólników Spółki podjęło uchwałę o podziale i wypłacie zysku za rok 1993 w kwocie 1.253.745,30 zł. Z tej kwoty na dzień 1 stycznia 1995 r. pozostała niewypłacona udziałowcom dywidenda w kwocie 1.215.874,53 zł. W1995 r. Spółka dokonywała sukcesywnie wypłat na rzecz wspólników z tytułu dywidendy, ale na dzień 31 grudnia 1995 r. nadal pozostawała w jej dyspozycji kwota 140.718,36 zł. Kwoty pozostające w dyspozycji Spółki w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 1995 r. stanowiły, zdaniem Inspektora Kontroli Skarbowej, nieodpłatne użyczenie Spółce kapitału przez wspólników. Do wyliczenia przychodu Spółki przyjęto stopy procentowe stosowane przez bank finansujący jej działalność gospodarczą w 1995 r. Wyliczona kwota przychodu - 271.732 zł - jest ceną jaka musiałaby zapłacić Spółka za pozyskanie takiego kapitału przez zaciągnięcie kredytu w banku, z którego usług korzystała.