Wyrok SN z dnia 24 września 2001 r. sygn. II UKN 554/00

Termin do zgłoszenia żądania umieszczenia w spisie osób uprawnionych do rekompensaty wzrostu emerytury lub renty z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przewidziany w art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent (jednolity tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 23, poz. 294), który upłynął z dniem 12 kwietnia 1997 r., jest terminem zawitym prawa materialnego, który nie podlega przywróceniu.

Przewodniczący SSN Beata Gudowska (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 września 2001 r. sprawy z wniosku Genowefy R. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w B.-B. o świadectwa rekompensacyjne, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 20 stycznia 2000 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Genowefa R. w dniu 26 listopada 1990 r. złożyła w organie rentowym - Oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w B.-B. wniosek o rentę inwalidzką do którego dołączyła świadectwo wykonywania pracy w charakterze szlifierza - ostrzarza w okresach od dnia 2 września 1969 r. do dnia 16 maja 1970 r. i od dnia 1 lutego 1972 r. do dnia 30 czerwca 1986 r, czyli przez ponad 15 lat. Decyzją z dnia 18 stycznia 1991 r. została jej przyznana renta, lecz bez wzrostu z tytułu wykonywania pracy w szczególnych warunkach, przewidzianego wówczas w art. 54 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) w związku z § 16 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). W dniu 29 stycznia 1998 r. ubezpieczona złożyła wniosek o umieszczenie jej na liście osób uprawnionych do nabycia świadectw rekompensacyjnych, znajdujący oparcie w przepisie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent. Decyzją z dnia 22 kwietnia 1998 r. Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił uwzględnienia tego wniosku, wskazując, że został złożony po upływie sześciu miesięcy od wejścia w życie powyższej ustawy, a więc po terminie określonym w jej art. 18 ust. 4.