Wyrok SN z dnia 24 stycznia 2001 r. sygn. II UKN 197/00

Odsetki od odszkodowania przyznanego zamiast renty (art. 447 KC) przysługują od daty wyroku.

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Jerzy Kuźniar

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2001 r. sprawy z powództwa Edwarda T. przeciwko Syndykowi Masy Upadłości - Przedsiębiorstwu Eksportu Budownictwa „P." w G. o rentę wyrównawczą na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 października 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Powód Edward T. wnosił o zasądzenie od pozwanego Przedsiębiorstwa Eksportu Budownictwa „P." w K. renty wyrównawczej z tytułu wypadku przy pracy, któremu uległ 28 października 1985 r. i w wyniku którego stał się inwalidą III grupy.

W toku procesu ogłoszono upadłość pozwanego postanowieniem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 17 marca 1994 r. W wyniku częściowego podziału masy upadłości wypłacono powodowi 15.622,44 zł. W związku z tym powód zmienił żądanie w ten sposób, że za okres do ogłoszenia upadłości wniósł o zasądzenie z tytułu renty wyrównawczej kwoty 11.700 zł, a za okres późniejszy po 1.400 zł miesięcznie.

Wyrokiem z dnia 30 stycznia 1998 r. [...] Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach zasądził od Syndyka Masy Upadłości pozwanego przedsiębiorstwa jednorazowe odszkodowanie zamiast renty w kwocie 57.013 zł i oddalił powództwo w pozostałej części. Sąd ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego na stanowisku ślusarza operatora widłowego. W wyniku wypadku przy pracy stał się częściowo niezdolny do pracy. Jako podstawę zarobków, jakie powód osiągnąłby, gdyby nie utracił zdolności do pracy, Sąd przyjął zarobki uzyskiwane przez pracowników zatrudnionych na analogicznych stanowiskach w Hucie K., gdyż nie było możliwości uzyskania aktualnych zarobków pracowników pozwanego. Ustalając różnicę między zarobkami, jakie powód mógłby osiągnąć gdyby nie uległ wypadkowi, a osiąganymi dochodami, Sąd wliczył do tych dochodów kwotę 50% najniższego wynagrodzenia, uznając, że takie zarobki powód może uzyskiwać będąc niezdolnym do pracy tylko częściowo. Wypłacona powodowi kwota 15.662,44 zł. pokrywa tę różnicę za okres od 1 stycznia 1990 r. do 30 czerwca 1997 r. Poczynając od 1 lipca 1997 r. różnica wynosi 367,83 zł miesięcznie. Odszkodowanie zostało ustalone w kwocie 57.013 zł, przy założeniu, że powód pracowałby do 60-go roku życia.