Wyrok SN z dnia 9 maja 2000 r. sygn. I PKN 615/99

Pominięcie przez sąd drugiej instancji faktów i dowodów przytoczonych przez pracodawcę w apelacji, wskazujących na zasadność wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę, narusza art. 381 KPC wtedy, gdy sąd drugiej instancji rozpoznał sprawę co do zasadności wypowiedzenia, mimo że sąd pierwszej instancji ograniczył postępowanie dowodowe do formalnej prawidłowości wypowiedzenia.

Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2000 r., sprawy z powództwa Stanisława R. przeciwko [...] Agencji Turystycznej Spółce Akcyjnej w G. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bielsku-Białej z dnia 8 kwietnia 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 16 maja 1999 r. przywrócił Stanisława R. do pracy w [...] Agencji Turystycznej SA w G. i zasądził na jego rzecz od strony pozwanej 300 zł tytułem kosztów procesu. Ustalił, że od dnia 1 lutego 1995 r. powód był zatrudniony jako Dyrektor Górniczego Ośrodka Narciarskiego w S. na podstawie umowy o pracę na czas nie określony, a wcześniej od dnia 1 lutego 1994 r., w charakterze kierownika Ośrodka. W dniu 18 września 1998 r. powód otrzymał w siedzibie pozwanej spółki pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu mu umowy o pracę ze skutkiem na 31 grudnia 1998 r. W piśmie tym strona pozwana podała, że przyczyną jej decyzji było niewłaściwe postępowanie powoda, polegające między innymi na uchylaniu się od wykonywania zadań związanych z zajmowanym stanowiskiem, „szarganie” dobrego imienia spółki, prowadzenie w Ośrodku działalności gospodarczej ze szkodą dla spółki, ujawnianie informacji stanowiących tajemnicę spółki. Wypowiedzenia tego nie poprzedziła konsultacja z organem związku zawodowego wskazanego przez powoda do obrony jego praw, wobec czego dnia 30 września 1998 r. strona pozwana wypowiedziała powodowi po raz drugi umowę o pracę, również ze skutkiem na 31 grudnia 1998 r., podając, że przyczyny wypowiedzenia zostały zawarte w piśmie z dnia 18 września 1998 r. Wypowiedzenie to było skonsultowane z Komisją Zakładową NSZZ „Solidarność”. Organ ten w uchwale z dnia 22 września 1998 r. uznał, że dla dobra spółki powód powinien pozostać na zajmowanym stanowisku, natomiast Międzyzakładowa Komisja Koordynacyjna NSZZ „Solidarność” przy R. Spółce Węglowej nie wniosła zastrzeżeń do wypowiedzenia powodowi umowy o pracę. Stanowisko takie zajęła dnia 23 września 1998 r.