Wyrok SN z dnia 24 marca 1999 r. sygn. I PKN 638/98

Ocena winy pracownika stanowiącej przesłankę odpowiedzialności po-rządkowej (art. 108 KP) nie należy do ustaleń faktycznych.

Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra

Sędziowie SN: Józef Iwulski (spra­wozdawca), Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 1999 r. sprawy z powództwa Tadeusza P. przeciwko Kopalni Węgla Brunatnego „T. w B. o uchylenie kary porządkowej, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 23 lipca 1998 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Powód Tadeusz P. wniósł o uchylenie zastosowanej wobec niego kary upo­mnienia. Pozwana Kopalnia Węgla Brunatnego „T.” w B. wniosła o oddalenie po­wództwa.

Wyrokiem z dnia 17 października 1997 r. [... Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Zgo­rzelcu oddalił powództwo. Sąd Rejonowy ustalił, że powód jest zatrudniony w poz­wanej Kopalni od 1972 r., ostatnio na stanowisku starszego konstruktora. W dniu 23 kwietnia 1997 r. bezpośredni przełożony powoda, Henryk C. wystąpił do kierownic­twa zakładu o zastosowanie w stosunku do powoda kary upomnienia za niewykona­nie polecenia służbowego. Powód miał złożyć przełożonemu ustne wyjaśnienia zawierające informacje o stanie realizacji trzech zleceń konstrukcyjnych z 1997 r. oraz wskazać przewidywany termin ich zakończenia. Tego polecenia powód nie wykonał. W związku z tym przełożony pod koniec pracy ponownie przypomniał powodowi, że oczekuje na wyjaśnienia, pozostawiając mu na piśmie wyszczególnione zlecenia. Powód nie udzielił w tej kwestii żadnej informacji i przedłożył przełożonemu jedynie plik wydruków komputerowych, które jego zdaniem stanowiły wystarczający doku­ment odzwierciedlający stan realizacji zleceń. Pismem z dnia 29 kwietnia 1997 r. strona pozwana zawiadomiła powoda o zastosowaniu w stosunku do niego kary upomnienia. W dniu 10 maja 1997 r. powód wniósł sprzeciw od tej kary. Pismem z dnia 14 maja 1997 r. pracodawca wystąpił do organizacji związkowej NSZZ „Solidarność” o wyrażenie stanowiska co do wniesionego przez powoda sprzeciwu. Komisja zakładowa NSZZ „Solidarność” w dniu 15 maja 1997 r. uznała udzielenie kary za za­sadne. Po rozpatrzeniu stanowiska organizacji związkowej strona pozwana w dniu 21 maja 1997 r. odrzuciła sprzeciw powoda.