Wyrok SN z dnia 27 lipca 1990 r., sygn. I PRN 26/90

Tylko niewykonanie przez pracownika polecenia służbowego dotyczącego pracy może być zakwalifikowane jako naruszenie „ustalonego porządku i dyscypliny pracy, regulaminu pracy”, o którym mowa w art. 108 § 1 k.p. i które według tego przepisu stanowi podstawę do wymierzenia pracownikowi kary regulaminowej. Nakazanie powodowi jako członkowi grupy inicjatywnej tworzącego się związku zawodowego stawienia się u dyrektora w celu wzięcia udziału w jego spotkaniu z tą grupą – wykracza poza ramy polecenia „dotyczącego pracy.”

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Stefana W. przeciwko Państwowemu Domowi Pomocy Społecznej dla Dzieci w S. o wypłatę premii na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (S/PU/532/3520/101/90) od wyroku Sądu Wojewódzkiego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z dnia 19 października 1989 r. VI Pr 262/89 – uchylił zaskarżony wyrok i zmienił wyrok Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w Kwidzynie z dnia 27 czerwca 1989 r. IV P 57/89 w ten sposób, że zasądził od Państwowego Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w S. na rzecz Stefana W. kwotę 40.500 z 55% od 1 do 15 lipca 1989 r. w stosunku rocznym, z 99% od 16 lipca do 31 października 1989 r. w stosunku rocznym, ze 120% od 1 listopada do 31 grudnia 1989 r. w stosunku rocznym, z 60% od 1 stycznia do 31 stycznia 1990 r. w stosunku miesięcznym, z 40% od 1 lutego do 28 lutego 1990 r. w stosunku miesięcznym, z 18% od 1 marca do 30 kwietnia 1990 r. w stosunku miesięcznym, z 12% od 1 maja do 30 czerwca w stosunku miesięcznym i od 1 lipca 1990 r. z 60% w stosunku rocznym, oddalił powództwo w pozostałej części.