Wyrok SN z dnia 30 listopada 1999 r. sygn. II UKN 220/99

Sąd drugiej instancji, aby poczynić ustalenia istotnie odbiegające od ustaleń dokonanych w postępowaniu w pierwszej instancji na podstawie opinii biegłego lekarza sądowego, powinien zasięgnąć dodatkowej opinii tego samego lub innych biegłych (art. 286 KPC).

Przewodniczący: SSN Andrzej Kijowski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Teresa Romer, Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 1999 r. sprawy z wniosku Ryszarda I. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w C. o rentę inwalidzką w związku z wypadkiem, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 lutego 1999 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wyrokiem z dnia 9 marca 1998 r. [...] zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w C. i wnioskodawcy Ryszardowi I. przyznał od dnia 28 maja 1997 r. prawo do renty inwalidzkiej II grupy w związku z wypadkiem przy pracy zaistniałym w dniu 30 maja 1996 r. W motywach tego rozstrzygnięcia Sąd Wojewódzki powołał się na ustalenie poniższego stanu faktycznego sprawy.