Wyrok SN z dnia 15 października 1999 r. sygn. I PKN 295/99

Długotrwałość postępowania sądowego samodzielnie nie uzasadnia niemożliwości lub niecelowości przywrócenia pracownika do pracy (art. 45 § 2 KP).

Przewodniczący: SSN Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Józef lwulski, Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 15 października 1999 r. sprawy z powództwa Mirosławy J. i Jana M. przeciwko Politechnice W. w W. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powodów od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 10 grudnia 1998 r. [...]

1. uchylił zaskarżony wyrok w punkcie I i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego,

2. odrzucił kasację w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu wyrokiem z dnia 10 grudnia 1998 r. zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy dla Wrocławia-Śródmieścia z dnia 7 lutego 1997 r., przywracający powodów Mirosławę J. i Jana M. do pracy w pozwanej Politechnice W., w jego pkt 1 w ten sposób, że zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3485,50 zł i na rzecz powoda kwotę 3687 zł oraz oddalił dalej idące powództwa, a także uchylił postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 2 kwietnia 1997 r. o wykładni jego wyroku z dnia 7 lutego 1997 r. przywracającego powodów do pracy. W sprawie tej ustalono, że powódka pracowała u strony pozwanej na różnych stanowiskach pracy, ostatnio na stanowisku specjalisty ds. ppoż. w Inspektoracie BHP, Ochrony Przeciwpożarowej i Radiologicznej. Natomiast powód ostatnio był zatrudniony na stanowisku kierownika działu bhp. Zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1992 r. w sprawie służb bhp strona pozwana musiała zreorganizować te służby, tworząc z nich odrębne struktury organizacyjne. W dniu 17 marca 1994 r. Rektor Politechniki W. wydał stosowne zarządzenie wewnętrzne [...], na mocy którego zlikwidowano Inspektorat BHP, Ochrony Przeciwpożarowej i Radiologicznej oraz utworzono wyodrębnioną w administracji centralnej uczelni komórkę organizacyjną o nazwie Centralna Służba BHP, podległą bezpośrednio dyrektorowi administracyjnemu, która stanowi integralną część Służby BHP w Politechnice W. Centralną Służbą BHP kieruje główny specjalista ds bhp. Na mocy tego zarządzenia utworzono jednoosobowe stanowisko inżynieryjno-techniczne ds. ochrony przeciwpożarowej, podległe bezpośrednio dyrektorowi administracyjnemu. Zarządzeniem rektora [...] utworzono stanowisko pełnomocnika rektora ds. ochrony radiologicznej. W związku z przeprowadzoną reorganizacją w tym likwidacją Inspektoratu, wszyscy jego pracownicy otrzymali wypowiedzenia zmieniające warunki pracy i płacy. Nowych warunków zatrudnienia nie przyjęli tylko powodowie, którzy otrzymali wypowiedzenia zmieniające w dniu 9 maja 1994 r. i zgodnie z ich treścią od 1 września 1994 r. mieli pełnić funkcje specjalistów ds. administracji. Na te stanowiska, które zostały specjalnie dla nich utworzone, powodowie zostali skierowani już w okresie biegnących wypowiedzeń warunków pracy i płacy. Odmowa przyjęcia zmienionych warunków zatrudnienia spowodowała rozwiązanie z powodami stosunków pracy z dniem 31 sierpnia 1994 r. Po zwolnieniu powodów stanowiska ds. administracji nie istnieją dalej w strukturze pozwanej. Na tle takich ustaleń Sąd Rejonowy, po powtórnym rozpoznaniu sprawy, przywrócił powodów do pracy u strony pozwanej, uznając, że w przypadku powodów, którzy korzystali ze wzmożonej ochrony trwałości stosunku pracy z uwagi na pełnione funkcje w zakładowej strukturze związkowej „Solidarności 80” (art. 32 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.), nie wystąpił brak możliwości ich zatrudniania na dotychczasowych stanowiskach pracy, przez co pozwana nie mogła zastosować wobec nich wypowiedzeń zmieniających w trybie art. 6 i 10 ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.). W ocenie tego Sądu wprowadzone zmiany reorganizacyjne nie uniemożliwiały zatrudnienia powodów na stanowiskach równorzędnych lub bardzo zbliżonych w nowo powołanych strukturach organizacyjnych, skoro w ochronie przeciwpożarowej w miejsce powódki zatrudniono dwóch oficerów straży pożarnej, a powodowi nie zaproponowano stanowiska specjalisty ds. ochrony radiologicznej. Dlatego Sąd Rejonowy uznał, że wypowiedzenie powodom warunków pracy nie zostało dokonane zgodnie z przepisami prawa, a w konsekwencji uwzględnił ich roszczenia z uwagi na objęcie ich stosunków pracy szczególną ochroną z powodu pełnienia funkcji związkowych. Oceny takiej nie mógł zmienić trudny charakter powodów, czy ich konfliktowość w stosunkach z innymi pracownikami.