Wyrok SN z dnia 24 listopada 1998 r. sygn. I PKN 455/98
Przepis art. 411 KP ma zastosowanie jeżeli zarządzono likwidację pracodawcy, chyba że czynność ta jest nieważna lub pozorna.
Przewodniczący: SSN Kazimierz Jaśkowski
Sędziowie SN: Adam Józefowicz, Walerian Sanetra (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 1998 r. sprawy z powództwa Bożeny G. i Aliny S. przeciwko Gminnej Spółdzielni „S.Ch.” w G. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powódek od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 18 grudnia 1997 r. [...]
oddalił kasację i zasądził od powódek po 100 (sto) zł na rzecz strony pozwanej tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
W imieniu powódek Bożeny G. i Aliny S. wniesiona została kasacja od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 18 grudnia 1997 r. [...], którym Sąd ten w wyniku ich apelacji zmienił wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Kozienicach z dnia 17 stycznia 1997 r. [...]. Zmieniając wyrok Sądu Pracy, Sąd drugiej instancji zasądził od Gminnej Spółdzielni „S.Ch.” w G. na rzecz Bożeny G. kwotę 1440 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę oraz - z tego samego tytułu - na rzecz Aliny S. kwotę 1440 zł, oddalając ich apelację w zakresie dalej idącym.
Powódki Bożena G. i Alina S. wniosły o uznanie za bezskuteczne wypowiedzeń umowy o pracę oraz przywrócenie do pracy w Gminnej Spółdzielni „S.Ch.” w G. W toku postępowania Sąd Pracy ustalił, że powódka Bożena G. była zatrudniona w pozwanej Spółdzielni od 1969 r. na podstawie umowy o pracę na czas nie określony na stanowisku kasjera. Powódka Alina S. była zatrudniona od 1967 r., ostatnio na stanowisku kierownika piekarni, na podstawie umowy na czas nie określony. Bożena G. pełniła funkcję członka zarządu działającej na terenie zakładu Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, a Alina S. - przewodniczącej zarządu zakładowej organizacji związkowej, ponadto od 1994 r. jest radną Rady Gminy w G. W dniu 16 czerwca 1996 r. decyzją Walnego Zgromadzenia Przedstawicieli Gminna Spółdzielnia „S.Ch.” w G. postawiona została w stan likwidacji. Likwidator Spółdzielni stwierdził konieczność rozwiązania z częścią pracowników stosunków pracy. Na 45 dni przed terminem dokonania wypowiedzeń powiadomił o tym na piśmie zakładową organizację związkową i Rejonowy Urząd Pracy w K. Komisja Zakładowa NSZZ „Solidarność” wykazała gotowość podjęcia negocjacji, których wynikiem było porozumienie z dnia 8 sierpnia 1996 r. Porozumienie to podpisała między innymi Alina S. Uzgodniono, z którymi osobami zostaną rozwiązane umowy o pracę i imiennie je wyszczególniono. Poza tym do zwolnienia przewidziano jeszcze dwie osoby z administracji nie podając ich nazwisk. Zgodnie z przyjętą strukturą organizacyjną Spółdzielnia miała nadal zatrudniać 18 osób. Powódki Bożana G. i Alina S. z dniem 29 września 1996 r. otrzymały wypowiedzenia umów o pracę za 3-miesięcznym wypowiedzeniem (rozwiązały się one 31 grudnia 1996 r.) z powodu „braku możliwości zatrudnienia”. W ocenie Sądu Pracy likwidator pozwanej Spółdzielni dokonując zwolnień dostosował się do trybu przewidzianego w ustawie z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.). Likwidator prawidłowo zawiadomił o konieczności rozwiązania stosunków pracy niektórych pracowników organizację związkową i Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy w K. Zawarto również stosowne porozumienie pomiędzy przedstawicielami Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, a przedstawicielami likwidowanej Spółdzielni. Porozumienie to uprawniało likwidatora do zwolnienia osób, które spełniały określone kryteria. Likwidacja Spółdzielni uzasadniała potrzebę dokonania zmian organizacyjnych zmierzających do zmniejszenia zatrudnienia. W stosunku do Bożeny G. była to likwidacja jej stanowiska zgodnie z nową strukturą zatrudnienia, natomiast w stosunku do Aliny S. faktyczny brak obowiązków.