Uchwała SN z dnia 23 stycznia 1997 r. sygn. III ZP 9/96

Przewodniczący: Prezes SN Jan Wasilewski

Sędziowie SN: Adam Józefowicz, Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski, Teresa Romer (współsprawozdawca), Stefania Szymańska, Maria Tyszel

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Witolda Bryndy, po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 23 stycznia 1997 r. wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o podjęcie przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego uchwały zawierającej odpowiedź na następujące zagadnienie prawne:

Czy kombatant internowany na terytorium byłego ZSRR (tj. mający taki zapis w legitymacji kombatanckiej) może nabyć prawo do renty inwalidzkiej wojennej ?

podjął następującą uchwałę:

Kombatant mający w legitymacji kombatanckiej zapis o „internowaniu” w ZSRR może nabyć prawo do renty inwalidzkiej wojennej.

Uzasadnienie

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego wniósł o wyjaśnienie zagadnienia budzącego wątpliwości prawne i powodującego rozbieżności w orzecznictwie, powstałego na tle interpretacji art. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.), a także art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 24 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1983 r., Nr 13, poz. 68 ze zm.), przedstawiając je w formie pytania „czy kombatant internowany na terytorium byłego ZSRR (tj. mający taki zapis w legitymacji kombatanckiej) może nabyć prawo do renty inwalidzkiej wojennej”