Wyrok SN z dnia 22 września 1997 r., sygn. II CKN 730/97
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie ma zastosowania, gdy nabycie własności nieruchomości następuje w toku postępowania egzekucyjnego.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Kazimierza P. i Zofii K. przeciwko Beacie S., Mieczysławowi P., Małgorzacie K. i Stanisławowi W. o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym na skutek kasacji powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 4 lipca 1996 r. I ACr 319/96 oddalił kasację.
Uzasadnienie
Kazimierz P. i Zofia K. wystąpili przeciwko Beacie S., Mieczysławowi P., a następnie także Małgorzacie K. i Stanisławowi W. z pozwem o uzgodnienie stanu ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Powództwo dotyczyło zabudowanej działki nr 303 obr. 110 o powierzchni 1 ha 13 a 28 m2 położonej w K.-W. objętej KW 180092.
Sąd Wojewódzki w Krakowie wyrokiem z dnia 4 stycznia 1995 r. I C 1125/93 oddalił powództwo. Sąd ustalił, że w KW nr 180092 obejmującej działkę nr 303 ujawnieni są jako współwłaściciele: Aniela W. z domu P. w 1/2 części, Beata S. c. Józefa i Bronisławy w 1/4 części oraz Mieczysław P. s. Józefa i Bronisławy w 1/4 części. Wpis własności Beaty S. i Mieczysława P. od początku był nieprawidłowy, gdyż pozwani uzyskali go na podstawie zmienionego następnie postanowienia stwierdzającego nabycie spadku po ojcu Józefie P. s. Józefa, który nie był współwłaścicielem w 1/2 części. Współwłaścicielem w takiej części był Józef P. s. Stanisława, dziadek pozwanych. Pozwani Beata S. i Mieczysław P. zaciągnęli pożyczkę w lombardzie, którego właścicielem jest współpozwany Stanisław W. Na zabezpieczenie należności ustanowili hipotekę na swoich udziałach. Wobec niewykonania zobowiązania przez dłużników Stanisław W. wszczął egzekucję zakończoną prawomocnym przybiciem własności obciążonej części nieruchomości na jego rzecz. Wobec takiego stanu odpadła podstawa do uwzględnienia powództwa. Powodowie w sytuacji, gdy współwłaścicielem w 1/2 stał się Stanisław W, utracili interes prawny, którego istnienie jest niezbędne dla uwzględnienia powództwa.