Uchwała SN z dnia 4 kwietnia 1995 r. sygn. I PZP 10/95

Przewodniczący SSN:Maria Mańkowska (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Walerian Sanetra

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Jana Szewczyka, w sprawie z powództwa Jerzego W. przeciwko "E." Spółce z o.o. w N.S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 4 kwietnia 1995 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie postanowieniem z dnia 2 lutego 1995 r., [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.

Czy nabywa prawa do urlopu wypoczynkowego pracownik, który w danym roku kalendarzowym nie przepracował ani jednego dnia w związku z korzystaniem ze świadczenia rehabilitacyjnego, po zakończeniu którego przeszedł na rentę inwalidzką?

podjął następującą uchwałę:

Pracownik nabywa prawo do kolejnego urlopu wypoczynkowego z dniem 1 stycznia danego roku mimo, że pozostając w stosunku pracy nie przepracował w tym roku kalendarzowym ani jednego dnia w związku z pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego.

Uzasadnienie

Przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne zostało sformułowane na tle następującego stanu faktycznego:

Powód Jerzy W. pracował w pozwanym "E.", spółka z o.o. w Nowym Sączu od 18 października 1991 r. do 6 października 1994 r., w tym od 12 października 1993 r. do 6 października 1994 r. pobierał świadczenie rehabilitacyjne.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu wyrokiem z dnia 28 listopada 1994 r. zasądził na rzecz powoda, uznaną przez stronę pozwaną, odprawę rentową i ekwiwalent za urlop wypoczynkowy za 1993 i 1994 rok w kwocie 8.207.600 zł po uwzględnieniu wypłaconej zaliczki w kwocie 500.000 zł.