Uchwała SN z dnia 8 lipca 1994 r. sygn. II UZP 6/94

Przewodniczący SSN: Teresa Romer

Sędziowie SN: Stefania Szymańska, Maria Tyszel (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Stefana Trautsolta, w sprawie z wniosku Cezarego K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o wysokość emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 8 lipca 1994 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Białymstoku postanowieniem z dnia 27 stycznia 1994 r., [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

"Czy w razie zgłoszenia, poczynając od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) wniosku o doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych i nieskładkowych innych niż określone w art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym (Dz. U. Nr 36, poz. 206 ze zm.), przepisy art. 10-16 ustawy rewaloryzacyjnej, dotyczące ustalenia wysokości świadczenia stosuje się tylko do dotychczas nie uwzględnionego okresu, czy wysokość świadczenia obliczyć należy w taki sam sposób, jak wysokość świadczenia nowo przyznanego (art. 33 ust. 2 ustawy z 17 października 1991 r.) ?"

podjął następującą uchwałę:

Od dnia wejścia w życie ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.), zgłoszenie wniosku o doliczenie nie uwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów składkowych i nieskładkowych przypadających po przyznaniu świadczenia powoduje, że zasady ustalania wysokości świadczeń wskazane w art. 10-16 stosuje się - na mocy art. 33 ust. 2 tej ustawy - tylko do dotychczas nie uwzględnionych okresów, a nie do całego świadczenia.