Uchwała SN z dnia 18 listopada 1994 r. sygn. II UZP 31/94

Przewodniczący SSN: Stefania Szymańska

Sędzia SN: Antoni Filcek, Sędzia SA: Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Jana Szewczyka, w sprawie z wniosku Danuty M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Ł. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 18 listopada 1994 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 19 lipca 1994 r. [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.

„Czy pracownik mianowany zachowuje prawo do wcześniejszej emerytury przyznanej na podstawie § 1 ust. l w związku z ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 stycznia 1990 r. w sprawie wcześniejszych emerytur dla pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy: (Dz. U. Nr 4, poz. 27) i za jaki okres, w sytuacji gdy decyzja o rozwiązaniu z nim stosunku pracy w trybie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., nr 4, poz. 19) została następnie uchylona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego ze skutkiem prawnym od daty wyroku?”

podjął następującą uchwałę:

Pracownik mianowany, z którym stosunek pracy został rozwiązany w okolicznościach określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.) zachowuje prawo do wcześniejszej emerytury przyznanej na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 stycznia 1990 r. w sprawie wcześniejszych emerytur dla pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy (Dz. U. Nr 4, poz. 27), chociażby decyzja o rozwiązaniu stosunku pracy została następnie uchylona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego.