Wyrok SN z dnia 20 września 1994 r., sygn. I PRN 63/94

1. Okres 3 miesięcy, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.), miarodajny dla ustalenia liczby (procentu) pracowników, w stosunku do których powstała konieczność rozwiązania stosunku pracy, liczy się od daty pierwszego wypowiedzenia.

2. Ocena wiarygodności i mocy dowodów należy do sądu, który te dowody przeprowadził (art. 233 § 1 k.p.c.). Jeżeli sąd rewizyjny nie przeprowadził dowodów uzupełniających lub nie ponowił niektórych dowodów przeprowadzonych przez sąd pierwszej instancji, nie można dokonać własnej oceny dowodów, odmiennej od sądu pierwszej instancji (art. 477⁴ § 1 k.p.c.).

Sąd Najwyższy przy udziale prokuratora po rozpoznaniu sprawy z powództwa Elżbiety P., Mariusza Ś., Feliksa P. i Andrzeja L. przeciwko Przedsiębiorstwu Wielobranżowemu „Technopol” Spółka z o.o. w O. o zapłatę na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości S/C VII P 5320/520/93 od wyroku Sądu Wojewódzkiego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 5 marca 1993 r. VI Pr 419/92 – uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego – Sądu Pracy w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 20 maja 1992 r. P. 354/92 i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu – Sądowi Pracy w Grodzisku Wielkopolskim do ponownego rozpatrzenia.

Uzasadnienie

Powodowie Elżbieta P., Mariusz Ś., Feliks P. i Andrzej L. byli pracownikami Przedsiębiorstwa Wielobranżowego „Technopol” Spółka z o.o. i w swoich pozwach wniesionych po rozwiązaniu umów o pracę domagali się między innymi zasądzenia od strony pozwanej odpraw pieniężnych w wysokości odpowiadającej ich stażowi pracy, a także odsetek od żądanych kwot. W uzasadnieniu powodowie podali, że strona pozwana rozwiązała z nimi umowy o pracę w drodze wypowiedzenia ze względu na zmniejszenie zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych i organizacyjnych, lecz bezpodstawnie odmawia wypłacenia odpraw przewidzianych w ustawie z 28.XII.1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.).