Wyrok SN z dnia 4 października 1994 r., sygn. I PRN 72/94

1. Wyznaczenie pracownika na stanowisko tymczasowego kierownika przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz. U. z 1991 r., Nr 18, poz. 80) nie jest równoznaczne z powołaniem określonym w art. 68 i nast. k.p.

2. Zwolnienie pracownika ze stanowiska tymczasowego kierownika przedsiębiorstwa państwowego w sytuacji, gdy był on uprzednio zatrudniony w tym przedsiębiorstwie przy pracy innego rodzaju, nie powoduje ustania jego stosunku pracy - chyba, że co innego wynika z oświadczeń woli stron - lecz jedynie przywraca temu stosunkowi treść istniejąca przed wyznaczeniem na to stanowisko.

3. W przypadku błędnego uznania przez zakład pracy, że stosunek pracy rozwiązał się z upływem czasu, na jaki umowa była zawarta (art. 30 § 1 pkt 4 k.p.) pracownik ma roszczenie o dopuszczenie do pracy (art. 22 § 1 k.p.) i o wynagrodzenie za czas gotowości do jej wykonywania (art. 81 § 1 k.p.).

Przewodniczący SSN: Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca),

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz,