Uchwała SN z dnia 9 lutego 1993 r., sygn. III CZP 11/93

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Grzegorza R. przeciwko Instytucji Filmowej Dystrybucji Filmów „Apollo-Film” w K. – Filii w K. i Zarządowi Kin Studyjnych – Fundacja Sztuki Filmowej w W. o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 9 lutego 1993 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Radomiu postanowieniem z dnia 15 grudnia 1992 r. I Cr 495/92 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„Czy dla uznania, że mieszkanie ma charakter zakładowego, wystarcza fakt, że znajduje się ono w budynku odpowiadającym wymaganiom ust. 2 art. 55 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. – Prawo lokalowe (j.t. Dz.U. z 1987 r. nr 30, poz. 165 z późn. zm.), czy też konieczne jest nadto oddanie tego lokalu w najem osobie wymienionej w ust. 1 art. 55 prawa lokalowego!”

podjął następującą uchwałę:

Mieszkanie znajdujące się w budynku pozostającym w zarządzie zakładu pracy będącego jednostką gospodarki uspołecznionej, które w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy – Prawo lokalowe (Dz.U. nr 21, poz. 124) było zajmowane przez najemcą na podstawie tytułu prawnego, który w świetle art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. – Prawo lokalowe (j.t. Dz.U. z 1962 r., art. 77, poz. 227) uprawniał do zajmowania lokalu bez potrzeby uzyskania przydziału, nie stało się mieszkaniem zakładowym.